Lezersrecensie
Dansen in het donker
Volgens de achterflap is De dansvloer is van iedereen van dichter Maaike de Wolf een ode aan de onvolmaakte mens. Hieruit zou je kunnen afleiden dat het een redelijk vrolijke bundel zou kunnen zijn, maar de tweede zin op de achterflap beschrijft meer de sfeer van de bundel: " Maaike de Wolf beschrijft een intens grotestadsleven waarin we het allemaal maar net bij elkaar houden".
De bundel roept vragen op, de gedichten voelen heel persoonlijk, moeten we Maaike in de gedichten zien of accepteer je al lezer de tekst simpelweg zoals hij daar staat.
De bundel bestaat uit gedichten en prozapoezie. De prozapoezie vond ik het sterkste deel van de bundel, in die gedichten voel je de scherpte van haar opmerkingen. Ze zijn daarnaast het meest duidelijk, wat voor een ongeoefende gedichtenlezer, als ik ben, fijn is. Er stonden mooie beschouwingen in, die je kan laten nasudderen.
De gedichten heb ik heel verschillend ervaren, een aantal riepen een spontane lach op, zoals het gedicht Met meer. Bij andere gedichten vond ik een deel mooi en was het jammer dat het gedicht langer was zoals het gedicht TZT. De eerste twee delen zijn genoeg om het beeld neer te zetten.
De bundel maakt geen reclame voor het grotestadsleven, de gedichten worden soms navelstaarderig van toon. Met zoveel mensen in een grote stad, had de bundel van mij iets meer dansvloer mogen zijn, iets meer pret. Nu voelt het alsof ze in het donker dansen.
Mijn waardering is gebaseerd op het plezier van de prozapoezie en de gedichten die me een reactie ontlenen, want die waren er genoeg in de bundel. Er zijn beelden die ze heel raak neerzet en het taalgebruik is mooi. Maar meer lucht en licht in een volgende bundel zijn welkom.
De bundel roept vragen op, de gedichten voelen heel persoonlijk, moeten we Maaike in de gedichten zien of accepteer je al lezer de tekst simpelweg zoals hij daar staat.
De bundel bestaat uit gedichten en prozapoezie. De prozapoezie vond ik het sterkste deel van de bundel, in die gedichten voel je de scherpte van haar opmerkingen. Ze zijn daarnaast het meest duidelijk, wat voor een ongeoefende gedichtenlezer, als ik ben, fijn is. Er stonden mooie beschouwingen in, die je kan laten nasudderen.
De gedichten heb ik heel verschillend ervaren, een aantal riepen een spontane lach op, zoals het gedicht Met meer. Bij andere gedichten vond ik een deel mooi en was het jammer dat het gedicht langer was zoals het gedicht TZT. De eerste twee delen zijn genoeg om het beeld neer te zetten.
De bundel maakt geen reclame voor het grotestadsleven, de gedichten worden soms navelstaarderig van toon. Met zoveel mensen in een grote stad, had de bundel van mij iets meer dansvloer mogen zijn, iets meer pret. Nu voelt het alsof ze in het donker dansen.
Mijn waardering is gebaseerd op het plezier van de prozapoezie en de gedichten die me een reactie ontlenen, want die waren er genoeg in de bundel. Er zijn beelden die ze heel raak neerzet en het taalgebruik is mooi. Maar meer lucht en licht in een volgende bundel zijn welkom.
3
Reageer op deze recensie