Lezersrecensie
Een aanrader voor lezers van wat langzamere maar psychologisch sterke thrillers
3,5-4 ⭐️
Begin dit jaar las ik Het meisje in de trein. Hier was ik niet zo enthousiast over. Dat wijt ik voor een groot deel aan verkeerde verwachtingen: te hoog door alle lyrische berichten en een misleidende (wat mij betreft) flaptekst. Toen ik hoorde dat we het nieuwe boek van Paula Hawkins gingen lezen met de World of thrillers leesclub, heb ik er daarom heel bewust voor gekozen de flaptekst niet te lezen en alle posts over het boek over te slaan.
En dat werkte! Dit boek had me beduidend meer in zijn greep :) Terwijl het geen ijzingwekkend spannend boek is. Wanneer je op zoek bent naar een continu-op-het-puntje-van-je-stoel-zitten-boek, dan moet je deze niet kiezen. Maar ben je op zoek naar een goed opgebouwde, realistische psychologische thriller met toenemende onderhuidse spanning, lees hem dan zeker wel!
Als er één ding is waar Paula Hawkins heel goed in is, is het de gekte van haar personages vangen in de complexiteit van het menselijk karakter. Ze maakt haar personages aimabel, je krijgt als lezer medelijden met ze en net als je ze in je hart wil gaan sluiten, gebeurt er weer iets waardoor je ogen geopend worden. Heel goed gedaan!
Het is wel een thriller om geduld mee te hebben. Hoewel ik erg genoten heb van de eerste helft omdat de setting (zowel Eris eiland als de kunstwereld) me intrigeerde, duurde het wel een poos voordat de thrillerelementen meer naar voren kwamen. Van mij had dat nét iets eerder gemogen, want nu denderde het boek ineens wel snel op de ontknoping af. Dat had van mij meer pagina's ruimte mogen hebben. Bovendien had ik gehoopt dat het verhaal iets later zou stoppen en we nog net iets meer open eindjes hadden kunnen afsluiten.
Maar al met al zijn het kleine dingen: ik begon in dit boek tijdens een treinreis van vijf kwartier gisteren, las vanmorgen een uur in bed, vanmiddag ergens nog een halfuur en vanavond tijdens de omgekeerde treinreis van gisteravond was hij uit. Oftewel: hij leest als een speer! :)
Begin dit jaar las ik Het meisje in de trein. Hier was ik niet zo enthousiast over. Dat wijt ik voor een groot deel aan verkeerde verwachtingen: te hoog door alle lyrische berichten en een misleidende (wat mij betreft) flaptekst. Toen ik hoorde dat we het nieuwe boek van Paula Hawkins gingen lezen met de World of thrillers leesclub, heb ik er daarom heel bewust voor gekozen de flaptekst niet te lezen en alle posts over het boek over te slaan.
En dat werkte! Dit boek had me beduidend meer in zijn greep :) Terwijl het geen ijzingwekkend spannend boek is. Wanneer je op zoek bent naar een continu-op-het-puntje-van-je-stoel-zitten-boek, dan moet je deze niet kiezen. Maar ben je op zoek naar een goed opgebouwde, realistische psychologische thriller met toenemende onderhuidse spanning, lees hem dan zeker wel!
Als er één ding is waar Paula Hawkins heel goed in is, is het de gekte van haar personages vangen in de complexiteit van het menselijk karakter. Ze maakt haar personages aimabel, je krijgt als lezer medelijden met ze en net als je ze in je hart wil gaan sluiten, gebeurt er weer iets waardoor je ogen geopend worden. Heel goed gedaan!
Het is wel een thriller om geduld mee te hebben. Hoewel ik erg genoten heb van de eerste helft omdat de setting (zowel Eris eiland als de kunstwereld) me intrigeerde, duurde het wel een poos voordat de thrillerelementen meer naar voren kwamen. Van mij had dat nét iets eerder gemogen, want nu denderde het boek ineens wel snel op de ontknoping af. Dat had van mij meer pagina's ruimte mogen hebben. Bovendien had ik gehoopt dat het verhaal iets later zou stoppen en we nog net iets meer open eindjes hadden kunnen afsluiten.
Maar al met al zijn het kleine dingen: ik begon in dit boek tijdens een treinreis van vijf kwartier gisteren, las vanmorgen een uur in bed, vanmiddag ergens nog een halfuur en vanavond tijdens de omgekeerde treinreis van gisteravond was hij uit. Oftewel: hij leest als een speer! :)
1
Reageer op deze recensie