Lezersrecensie
Wat liefde en toeval doet
Je zou kunnen denken dat alle verhalen over de Tweede Wereldoorlog inmiddels wel bekend zijn, maar juist de persoonlijke verhalen zijn nog zo belangrijk .
Femmetje de Wind heeft de oorlogsjaren van het joodse meisje Elly Vleeschouwer-Blocq op papier gezet. Elly heeft in 8 kampen gezeten en heeft de oorlog tegen alle verdrukking in overleefd. Die overleving is meerdere keren aan toeval te danken maar ook aan haar man Wim, de "hij" uit de titel, want Elly's echte naam is Esther.
Femmetje heeft het verhaal gebaseerd op de ware feiten maar ze heeft er een romanvorm van gemaakt, waardoor je in het hoofd van Elly kruipt. Je voelt mee met het jonge meisje dat verliefd wordt op Wim, dat verliefd is, maar later ook bang en boos. Regelmatig voel je letterlijk pijn in je buik van de gebeurtenissen. Femmetje geeft aan het eind van het boek zorgvuldig aan wat waar is en wat geromantiseerd, iets wat ik heel fijn vind, omdat je bij romans gebaseerd op waargebeurde feiten vaak wilt weten wat waar is en wat niet.
De Wind brengt de keuzes die de familie moest maken overtuigend tot leven. Indrukwekkend is bijvoorbeeld de scene waarin broer Daan op een gegeven moment aan zijn ouders en de rest van de familie voorstelt om onder te duiken. Zijn vader geeft meerdere redenen waarom hij er op tegen is, maar de doorslaggevende is de volgende: "Als wij een oproep krijgen en we gaan niet, dan moet een ander gezin voor ons in de plaats". Dat ging iedereen te ver.
Ondanks alle beschreven verschrikkingen leest het boek heel toegankelijk. De Wind schrijft uitnodigend en met veel gevoel. Elly Vleeschouwer is inmiddels 99, een broze maar ook veerkrachtige dame die haar verhaal goed onder woorden heeft kunnen brengen. Ze heeft zich aan haar eigen normen kunnen houden in het kampleven ondanks de ontberingen. Zo wilde ze nooit eten stelen en dat heeft ze dus niet gedaan, hoe groot de honger ook was. .
Het is een indrukwekkend boek, dat een groot publiek verdient, want zoals Femmetje het zelf verwoordt: " dit verhaal mag niet worden vergeten, het moet van generatie op generatie worden verteld, opdat iets nooit weer mag gebeuren. "
Femmetje de Wind heeft de oorlogsjaren van het joodse meisje Elly Vleeschouwer-Blocq op papier gezet. Elly heeft in 8 kampen gezeten en heeft de oorlog tegen alle verdrukking in overleefd. Die overleving is meerdere keren aan toeval te danken maar ook aan haar man Wim, de "hij" uit de titel, want Elly's echte naam is Esther.
Femmetje heeft het verhaal gebaseerd op de ware feiten maar ze heeft er een romanvorm van gemaakt, waardoor je in het hoofd van Elly kruipt. Je voelt mee met het jonge meisje dat verliefd wordt op Wim, dat verliefd is, maar later ook bang en boos. Regelmatig voel je letterlijk pijn in je buik van de gebeurtenissen. Femmetje geeft aan het eind van het boek zorgvuldig aan wat waar is en wat geromantiseerd, iets wat ik heel fijn vind, omdat je bij romans gebaseerd op waargebeurde feiten vaak wilt weten wat waar is en wat niet.
De Wind brengt de keuzes die de familie moest maken overtuigend tot leven. Indrukwekkend is bijvoorbeeld de scene waarin broer Daan op een gegeven moment aan zijn ouders en de rest van de familie voorstelt om onder te duiken. Zijn vader geeft meerdere redenen waarom hij er op tegen is, maar de doorslaggevende is de volgende: "Als wij een oproep krijgen en we gaan niet, dan moet een ander gezin voor ons in de plaats". Dat ging iedereen te ver.
Ondanks alle beschreven verschrikkingen leest het boek heel toegankelijk. De Wind schrijft uitnodigend en met veel gevoel. Elly Vleeschouwer is inmiddels 99, een broze maar ook veerkrachtige dame die haar verhaal goed onder woorden heeft kunnen brengen. Ze heeft zich aan haar eigen normen kunnen houden in het kampleven ondanks de ontberingen. Zo wilde ze nooit eten stelen en dat heeft ze dus niet gedaan, hoe groot de honger ook was. .
Het is een indrukwekkend boek, dat een groot publiek verdient, want zoals Femmetje het zelf verwoordt: " dit verhaal mag niet worden vergeten, het moet van generatie op generatie worden verteld, opdat iets nooit weer mag gebeuren. "
2
Reageer op deze recensie