Meeslepend en mega boeiend

Dank aan LS uitgeverij voor het recensie-exemplaar!

Hoe klein de wereld is vertelt het verhaal van Luna en Chandar. Luna woont al haar hele leven op Texel met haar stugge vader en haar oma. Ze heeft eigenlijk maar één vriend, Thiemen. Wanneer vanaf 1938 de dreiging van een oorlog toeneemt, komt ze al voor de eerste moeilijke keuze te staan, want Thiemen kiest de kant van de NSB.

Chandar woont dan nog in India, wat in die tijd nog een Britse kolonie is. De Britten onderdrukken het Indiase volk en de roep om vrijheid klinkt steeds feller. Chandars vader staat vierkant achter Ghandi, maar Chandar vindt het te traag gaan en sympathiseert met een andere vrijheidsstrijder: "Bloed roept bloed". Maar dan breekt de oorlog uit in Europa...

De tijd die volgt, was überhaupt geschiedkundig al heel interessant. Ik kende dit deel van de (oorlogs)geschiedenis niet en heb veel geleerd. Bovendien hebben De Jong en Lucius op indrukwekkende wijze weten te beschrijven hoe goede mensen verkeerde keuzes kunnen maken. Je wordt als lezer zo meegenomen in de ontwikkeling van de personages dat zelfs de meest pijnlijke keuzes regelmatig invoelbaar zijn.

De schrijfstijl is een afwisseling van beeldende omgevingsbeschrijvingen, scherpe dialogen en feitelijkheden over de oorlogsjaren. Door de korte hoofdstukken met steeds afwisseling tussen het perspectief van Luna en van Chandar vloog ik door het boek heen. Omdat er ook nog gesprongen werd door de tijd, is het soms wel even goed je aandacht erbij houden, maar de oorlogsjaartallen van de WO2 bieden ook wel weer veel herkenningspunten in je eigen geheugen, waardoor de tijdlijn goed te volgen is.

Af en toe is er een ontwikkeling die wat snel of abrupt verloopt, maar voor het grootste gedeelte heb ik juist genoten van de manier waarop ik meegesleept raakte in de verhalen van Luna en Chandar. Bij beide verhalen heb ik meerdere keren de neiging gehad om even een hoofdstuk van de ander over te slaan om maar gauw door te kunnen lezen hoe de gebeurtenis zich ontvouwde.

Extra complimenten ook op zijn plek voor de manier waarop Carla de Jong dit werk van Walter Lucius heeft weten te voltooien. Als lezer weet je natuurlijk niet hoe het boek eruit had gezien als Lucius het had kunnen afmaken, maar het huidige boek voelt heel compleet en echt als één geheel. Dank Carla, dat dit verhaal door jou alsnog het licht heeft gezien!