Lezersrecensie
Doorvoeld, maar had net iets meer in mogen gebeuren
Parijs, december 1902. De oude apotheker Devereaux blikt terug op een aantal toevallige ontmoetingen die zijn levenspad zouden raken; een kluwen met elkaar verstrengelde levens waar hij per ongeluk in terechtkwam. Een van deze ontmoetingen vindt plaats wanneer de Russische jongen Nikolai die zijn hulp inroept voor zijn stervende moeder. Bij zijn moeder zit ook zijn zusje Anna. In de jaren daarna raken de levens van Anna en Devereaux ongerust verder verstrengeld. Haar verhaal vormt het tweede perspectief uit het boek.
Deze twee perspectieven maakten het verhaal heel multidimensionaal. Omdat ze beide in het ik-perspectief geschreven zijn, krijg je veel gevoel van beide personages mee en voel je met ze mee. Zeker bij Anna omdat het verhaal geschreven staat alsof ze het aan haar partner Claude vertelt, waardoor ze heel open en direct is. Hanneke Simons is er ook erg goed in geslaagd om de twee vertellers echt een eigen stem te geven. Hierdoor had ik nooit moeite om van perspectief te wisselen.
De wisselingen in tijd, tussen grofweg 1884 en 1902, vond ik lastiger te volgen. Deels lag dit ook aan de lay-out; het lettertype van de titel + tijdsaanduiding is klein en op mijn ereader niet altijd snel te lezen. Wat het verder wat lastig maakte, is dat Devereaux in zijn verhaal in namen als de Danser, de Parijzenaar etc spreekt. Het draagt bij aan het mysterie van hoe de verhalen van Devereaux en Anna samenkomen, maar veel verbanden had ik snel door en toen werd het soms wat irritant.
Daarin ging het boek net wat trager dan ik nodig had. Hierdoor had ik de plottwists vaak ook al wel door. Er wordt veel tijd genomen om het verhaal doorvoeld te vertellen en dat is mooi, maar van mij hadden er iets meer mogen gebeuren. De slotscène is dan wel weer een voorbeeld hoe gebeurtenissen en gevoel uitstekend samenkomen. Een waardig einde!
Deze twee perspectieven maakten het verhaal heel multidimensionaal. Omdat ze beide in het ik-perspectief geschreven zijn, krijg je veel gevoel van beide personages mee en voel je met ze mee. Zeker bij Anna omdat het verhaal geschreven staat alsof ze het aan haar partner Claude vertelt, waardoor ze heel open en direct is. Hanneke Simons is er ook erg goed in geslaagd om de twee vertellers echt een eigen stem te geven. Hierdoor had ik nooit moeite om van perspectief te wisselen.
De wisselingen in tijd, tussen grofweg 1884 en 1902, vond ik lastiger te volgen. Deels lag dit ook aan de lay-out; het lettertype van de titel + tijdsaanduiding is klein en op mijn ereader niet altijd snel te lezen. Wat het verder wat lastig maakte, is dat Devereaux in zijn verhaal in namen als de Danser, de Parijzenaar etc spreekt. Het draagt bij aan het mysterie van hoe de verhalen van Devereaux en Anna samenkomen, maar veel verbanden had ik snel door en toen werd het soms wat irritant.
Daarin ging het boek net wat trager dan ik nodig had. Hierdoor had ik de plottwists vaak ook al wel door. Er wordt veel tijd genomen om het verhaal doorvoeld te vertellen en dat is mooi, maar van mij hadden er iets meer mogen gebeuren. De slotscène is dan wel weer een voorbeeld hoe gebeurtenissen en gevoel uitstekend samenkomen. Een waardig einde!
2
Reageer op deze recensie