Lezersrecensie
Hoogmoed en de eeuwigheid
Oorlog en Oorlog van Laszlo Krasznahorkai is een zeer bijzonder boek, dat al geschreven is in 1999, maar pas in 2022 door Wereldbibliotheek in het Nederlands op de markt is gebracht. Op de vraag waar het boek over gaat kan je oneindig veel antwoorden geven, want iedere lezer zal er zijn eigen ervaringen uithalen.
Hoofdpersoon is Korin, geen gewone archivaris, maar oprecht archivaris. Tijdens zijn archiefwerkzaamheden begon een kwellende vraag:' Waar die allergrootste vrijheid te vinden zou zijn". In de vraag komt duidelijk een zoektocht naar voren en Korin gaat letterlijk zoeken. Hij komt in het archief op het spoor van een manuscript en als onderdeel van zijn zoektocht naar de grootste vrijheid wil hij dit belangrijke manuscript vereeuwigen als een soort nieuwe bijbel.
Een zoektocht leidt tot een reis in boeken en dat is in dit boek niet anders. Korin gaat op reis, hij verlaat eindelijk zijn archief en gaat naar New York. De zoektocht van Korin vormt ook meteen een zoektocht voor de lezer, want Krasznahorkai maakt het de lezer niet makkelijk. Zijn zinnen zijn soms pagina's lang, zelf zegt hij hierover in een interview met het NRC: "Het is geen vraag of mijn zinnen kort zijn of lang, ik geloof ook niet dat de natuurlijke zin kort is, korte zinnen heb ik altijd als buitengewoon manipulatief ervaren, of als een slechte gewoonte, mensen praten niet in korte zinnen,..."
In die zinnen geeft Krasznahorkai heel veel informatie en springt hij soms van de hak op de tak. In die zinnen zit ook heel veel informatie verborgen, met verwijzingen naar onder andere de bijbel. Heel grappig zijn ook de stukjes waarin Korin wat zegt over de schrijfstijl van het manuscript die erg lijken op de schrijfstijl van Krasnahorkai zelf.
Als lezer kan je de illusie dat je het boek helemaal gaat begrijpen beter loslaten. Krasznahorkai weigert ook enige duiding te geven over het verhaal, waardoor je uiteindelijk de vrijheid krijgt om het boek volledig naar eigen inzicht te interpreteren.
Mijn interpretatie: Krasznahorkai heeft met dit boek de hoogmoed van de mens aan de kaak willen stellen, de hoogmoed dat de mens in staat is om een perfecte wereld te creëren. Je komt dan ook veel gebouwen tegen en veel gebeurtenissen die refereren aan de toren van Babel. Dat dit hoogmoed is blijkt uit de titel. want uiteindelijk leeft de mens van oorlog naar oorlog.
Het boek is zeer de moeite waard om te kijken wat jij er uit haalt als lezer, Krasznahorkai geeft je een mooi geschreven uitdaging.
Hoofdpersoon is Korin, geen gewone archivaris, maar oprecht archivaris. Tijdens zijn archiefwerkzaamheden begon een kwellende vraag:' Waar die allergrootste vrijheid te vinden zou zijn". In de vraag komt duidelijk een zoektocht naar voren en Korin gaat letterlijk zoeken. Hij komt in het archief op het spoor van een manuscript en als onderdeel van zijn zoektocht naar de grootste vrijheid wil hij dit belangrijke manuscript vereeuwigen als een soort nieuwe bijbel.
Een zoektocht leidt tot een reis in boeken en dat is in dit boek niet anders. Korin gaat op reis, hij verlaat eindelijk zijn archief en gaat naar New York. De zoektocht van Korin vormt ook meteen een zoektocht voor de lezer, want Krasznahorkai maakt het de lezer niet makkelijk. Zijn zinnen zijn soms pagina's lang, zelf zegt hij hierover in een interview met het NRC: "Het is geen vraag of mijn zinnen kort zijn of lang, ik geloof ook niet dat de natuurlijke zin kort is, korte zinnen heb ik altijd als buitengewoon manipulatief ervaren, of als een slechte gewoonte, mensen praten niet in korte zinnen,..."
In die zinnen geeft Krasznahorkai heel veel informatie en springt hij soms van de hak op de tak. In die zinnen zit ook heel veel informatie verborgen, met verwijzingen naar onder andere de bijbel. Heel grappig zijn ook de stukjes waarin Korin wat zegt over de schrijfstijl van het manuscript die erg lijken op de schrijfstijl van Krasnahorkai zelf.
Als lezer kan je de illusie dat je het boek helemaal gaat begrijpen beter loslaten. Krasznahorkai weigert ook enige duiding te geven over het verhaal, waardoor je uiteindelijk de vrijheid krijgt om het boek volledig naar eigen inzicht te interpreteren.
Mijn interpretatie: Krasznahorkai heeft met dit boek de hoogmoed van de mens aan de kaak willen stellen, de hoogmoed dat de mens in staat is om een perfecte wereld te creëren. Je komt dan ook veel gebouwen tegen en veel gebeurtenissen die refereren aan de toren van Babel. Dat dit hoogmoed is blijkt uit de titel. want uiteindelijk leeft de mens van oorlog naar oorlog.
Het boek is zeer de moeite waard om te kijken wat jij er uit haalt als lezer, Krasznahorkai geeft je een mooi geschreven uitdaging.
2
Reageer op deze recensie