Nog lang en gelukkig zonder elkaar

Eva en Thomas gaan over 31 dagen uit elkaar, zoveel is duidelijk. Over liefde is een boek over twee dertigers in Berlijn die er over nadenken om de volgende grote stap te nemen, kinderen. Maar zijn ze daar wel echt klaar voor? En houden ze eigenlijk nog wel van elkaar? Je wordt als lezer bij de hand genomen, en af en toe heen en weer geslingerd tussen emoties, tijdens hun zoektocht. Het is de debuutroman van de Duitse schrijver Anna Brüggemann. Ze is tevens actrice en scenarioschrijver. Het boek is vertaald door Lucie Schaap.

Over liefde heeft geen alwetende verteller. Alles wat de lezer weet, weten we van de personages zelf. En niet alleen Eva en Thomas komen aan het woord, ook veel van hun vrienden en familie krijgen een paar zinnen waarin we te weten komen wat zij denken. Deze manier van schrijven is erg prettig. Als bij een soort puzzel, kom je stukje bij beetje steeds meer over de hoofdpersonages en hun relatie te weten.
Het boek is erg beeldend, klein maar toch allesomvattend geschreven. Het is bijna een psychologische roman, er zit zoveel inzicht in over het menselijk gevoelsleven.

‘De gebeurtenissen van die dag doorstromen hem nog een keer tot op het bot, dan verzacht hij en kijkt Eva aan. Ze ziet een beetje bleek, een beetje verfomfaaid, haar ogen treden niet echt naar voren uit haar gezicht, maar zitten klein en verdrietig op hun plek en worden samengeperst door niet-gehuilde tranen of een loodzware vermoeidheid.’

Maar de schrijver slaat hier soms wel een beetje in door. Want hoeveel kan een mens weten van de ander? Hoe kan iemand bijvoorbeeld ‘vriendelijke nonchalant’ een kom op tafel zetten? En ook de zinnen: ‘Uit die blik spreekt een mengeling van slecht geweten en bezorgdheid. Nieuwsgierigheid en toekomst ontbreken.’ roepen vragen op. In de ogen van de mensen in de ‘echte wereld’ zijn dit soort emoties echt niet te lezen.

De oorspronkelijke Duitse titel van het boek is Trennungsroman wat zich vertaald naar ‘scheidingsroman’. Als lezer weet je dat het stel uit elkaar zal gaan, terwijl ze het zelf nog niet weten. Het eerste hoofdstuk van het boek heet ‘Nog 32 dagen’. Dit is een slimme en originele manier van het schrijven van een roman. Het geeft een soort spanning en magie die het heel interessant maken om te lezen. Je blijft benieuwd naar het hoe en waarom en wat er precies gaat gebeuren. Maar dan is het Dag 0 en dan is het boek nog maar net over de helft. Dan gaat het boek, helaas, nog ongeveer 130 pagina’s door. Helaas, omdat de spanning na Dag 0 weg is. Het zou prachtig zijn geweest als het een soort omgedraaid sprookje was geweest en was gestopt na de ‘en ze leven nog lang en gelukkig… zonder elkaar’. Maar de tweede helft gaat alleen nog maar over hoe Eva en Thomas over de breuk heen komen. Niet erg spannend dus.

Over liefde is een slim en origineel boek, dat toch teleurstelt. Het boek leest fijn, de personages zijn interessant, maar doordat het boek te veel informatie verschaft en te lang doorgaat, overstijgt het de middelmaat helaas niet.