Een schrijnend lied
Lynch heeft vier jaar de tijd genomen om het boek te schrijven, hij was al zes maanden bezig met een ander boek, maar voelde dat hij het verkeerde boek aan het schrijven was. Op een maandagochtend begon hij opnieuw en had hij zijn eerste regels te pakken. Die eerste regels zetten de sfeer heel mooi neer, het lijkt alsof je naar een tv-scherm zit te kijken en alles voor je ziet. Het huis waar Eilish en Larry wonen, hun buurt, hun gezin, hun dagelijkse leven. De spanning wordt aan het einde van de eerste pagina meteen duidelijk wanneer er twee onbekende mannen aan de deur staan.
Eilish staat centraal in het boek en je volgt haar in haar leven in een steeds ondemocratischer Ierland. De overeenkomsten met 1984 kunnen je haast niet ontgaan, maar Prophet song volgt zijn eigen pad gelukkig. Wat Lynch heel knap doet is je onder de huid van Eilish laten kruipen, hoe zij zich staande moet houden in die maatschappij, dat het dagelijkse tegelijkertijd wel en niet doorgaat. De zorg voor haar dementerende vader, de zorg voor haar kinderen, waar ze niet volledig controle over kan houden, wie is nog te vertrouwen en wie niet.
De schrijfstijl is niet meer zo origineel, het staccato schrijven (met een opsomming van activiteiten achter elkaar) is een trucje dat veel Engelstalige schrijvers op dit moment hanteren, van mij hadden er meer mooi lopende zinnen in mogen staan. De zinnen hebben nu het tempo van een doorlopende mars, maar meer variatie zou wellicht voor nog meer beleving kunnen zorgen. Overigens was het boek wel zo beklemmend dat ik het liever overdag las, om er 's nachts niets van wakker te liggen en het marstempo past bij het unheimische van het verhaal.
Hoe het verhaal te lezen? Zoals Lynch zelf zegt in een interview met Booker: "It can be read as a warning. It can also be read as a simulation of events that are occurring somewhere in the world right now." Dat is een van de meest schrijnende kanten van het boek, het is fantasie voor een westerse lezer, maar voor veel mensen op aarde is het de realiteit. Het is in ieder geval heel leerzaam en zeer lezenswaardig.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Marjolein
Gesponsord
Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?
Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.
Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.
Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.
Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.
Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!
Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!
Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.
Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.
De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.
Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.
Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.
Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.
De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!
De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?
Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.
Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.
Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu
Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?
Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.
Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur
