Lezersrecensie
Een schrijnend lied
Prophet Song van Paul Lynch is de grote winnaar van de Booker Prize 2023 en Lynch neemt je mee naar Ierland, waarin je niet wil leven.
Lynch heeft vier jaar de tijd genomen om het boek te schrijven, hij was al zes maanden bezig met een ander boek, maar voelde dat hij het verkeerde boek aan het schrijven was. Op een maandagochtend begon hij opnieuw en had hij zijn eerste regels te pakken. Die eerste regels zetten de sfeer heel mooi neer, het lijkt alsof je naar een tv-scherm zit te kijken en alles voor je ziet. Het huis waar Eilish en Larry wonen, hun buurt, hun gezin, hun dagelijkse leven. De spanning wordt aan het einde van de eerste pagina meteen duidelijk wanneer er twee onbekende mannen aan de deur staan.
Eilish staat centraal in het boek en je volgt haar in haar leven in een steeds ondemocratischer Ierland. De overeenkomsten met 1984 kunnen je haast niet ontgaan, maar Prophet song volgt zijn eigen pad gelukkig. Wat Lynch heel knap doet is je onder de huid van Eilish laten kruipen, hoe zij zich staande moet houden in die maatschappij, dat het dagelijkse tegelijkertijd wel en niet doorgaat. De zorg voor haar dementerende vader, de zorg voor haar kinderen, waar ze niet volledig controle over kan houden, wie is nog te vertrouwen en wie niet.
De schrijfstijl is niet meer zo origineel, het staccato schrijven (met een opsomming van activiteiten achter elkaar) is een trucje dat veel Engelstalige schrijvers op dit moment hanteren, van mij hadden er meer mooi lopende zinnen in mogen staan. De zinnen hebben nu het tempo van een doorlopende mars, maar meer variatie zou wellicht voor nog meer beleving kunnen zorgen. Overigens was het boek wel zo beklemmend dat ik het liever overdag las, om er 's nachts niets van wakker te liggen en het marstempo past bij het unheimische van het verhaal.
Hoe het verhaal te lezen? Zoals Lynch zelf zegt in een interview met Booker: "It can be read as a warning. It can also be read as a simulation of events that are occurring somewhere in the world right now." Dat is een van de meest schrijnende kanten van het boek, het is fantasie voor een westerse lezer, maar voor veel mensen op aarde is het de realiteit. Het is in ieder geval heel leerzaam en zeer lezenswaardig.
Lynch heeft vier jaar de tijd genomen om het boek te schrijven, hij was al zes maanden bezig met een ander boek, maar voelde dat hij het verkeerde boek aan het schrijven was. Op een maandagochtend begon hij opnieuw en had hij zijn eerste regels te pakken. Die eerste regels zetten de sfeer heel mooi neer, het lijkt alsof je naar een tv-scherm zit te kijken en alles voor je ziet. Het huis waar Eilish en Larry wonen, hun buurt, hun gezin, hun dagelijkse leven. De spanning wordt aan het einde van de eerste pagina meteen duidelijk wanneer er twee onbekende mannen aan de deur staan.
Eilish staat centraal in het boek en je volgt haar in haar leven in een steeds ondemocratischer Ierland. De overeenkomsten met 1984 kunnen je haast niet ontgaan, maar Prophet song volgt zijn eigen pad gelukkig. Wat Lynch heel knap doet is je onder de huid van Eilish laten kruipen, hoe zij zich staande moet houden in die maatschappij, dat het dagelijkse tegelijkertijd wel en niet doorgaat. De zorg voor haar dementerende vader, de zorg voor haar kinderen, waar ze niet volledig controle over kan houden, wie is nog te vertrouwen en wie niet.
De schrijfstijl is niet meer zo origineel, het staccato schrijven (met een opsomming van activiteiten achter elkaar) is een trucje dat veel Engelstalige schrijvers op dit moment hanteren, van mij hadden er meer mooi lopende zinnen in mogen staan. De zinnen hebben nu het tempo van een doorlopende mars, maar meer variatie zou wellicht voor nog meer beleving kunnen zorgen. Overigens was het boek wel zo beklemmend dat ik het liever overdag las, om er 's nachts niets van wakker te liggen en het marstempo past bij het unheimische van het verhaal.
Hoe het verhaal te lezen? Zoals Lynch zelf zegt in een interview met Booker: "It can be read as a warning. It can also be read as a simulation of events that are occurring somewhere in the world right now." Dat is een van de meest schrijnende kanten van het boek, het is fantasie voor een westerse lezer, maar voor veel mensen op aarde is het de realiteit. Het is in ieder geval heel leerzaam en zeer lezenswaardig.
2
Reageer op deze recensie