Genieten!

Dit was weer genieten! Vorig jaar ontdekte ik Viveca Sten met Verborgen in de sneeuw en ik kon niet wachten om dit jaar Verborgen in de schaduw te gaan lezen. En ook na dit boek denk ik weer: wat houd ik toch van Scandithrillers!

Je leest over de moord op Johan Andersson. Hij wordt flink toegetakeld gevonden in de sneeuw. Het is een bekende professioneel skiër geweest, dus de media-aandacht is groot. Wat doet deze man, die alles leek te hebben, met zijn armen vastgebonden verminkt en vermoord in de sneeuw?

Daarnaast lees je over Rebekka. Zij groeit op in een streng religieuze gemeenschap. Haar valt de eer ten deel om als jong meisje te trouwen met de aangewezen opvolger voor de dominee. Maar is deze eer wel zo'n geluk?

De verhalen staan lange tijd op zichzelf, maar zoals het een scandithriller betaamt, zit je als lezer toch ook te wachten op de manier waarop dit uiteindelijk samenkomt. Het zit immers niet voor niets samen in één boek. En ook dit keer weet Viveca Sten me hier weer mee te verrassen en heb ik genoten van de weg naar de ontknoping van dit toffe verhaal.

Nu hoor ik je denken: waarom is het dan geen vijf sterren geworden? Dat is eigenlijk hoofdzakelijk omdat ik vond dat er in de verhaallijnen van de detectives weinig schot zat. Zowel het leven van Hanna als dat van Daniël laten weinig ontwikkeling zien t.o.v. het vorige boek en dat vond ik jammer. Dus nu wacht ik met smart op een volgend deel, want dat komt vast nog!