Lezersrecensie
Een auteur in ontwikkeling
Toen Naima me vroeg of ik haar boek wilde lezen, was ik direct geïntrigeerd door het thema. Het vertelt het verhaal van Achmed, die als gastarbeider naar Nederland kwam, en zijn dochter Layla. Wanneer haar vader Layla en haar moeder Souad meeneemt naar Nederland, nemen Souad en Achmed zich voor om trouw te blijven aan hun eigen normen en waarden en cultuur. Ze vinden het belangrijk om hun dochter niet te verliezen aan de verleiding van de Westerse cultuur. Maar naast de stem van haar ouders heeft Layla ook de stem van Zafira, een mysterieuze verschijning die haar verlangens en de verleiding voedt...
Een interessant uitgangspunt dat mooi tot zijn recht komt in het boek. Naima brengt de wereld van Nederlanders van Marrokkaanse afkomst dichterbij en maakt hun tweestrijd invoelbaar. In het boek heeft ze veel onderwerpen en situaties gestopt die voor (kinderen van) gastarbeiders herkenbaar zullen zijn. Hierbij vond ik wel dat het aantal thema's te groot werd voor het relatief kleine aantal personages in haar boek. Hierdoor werd het boek te gevuld wat mij betreft en was er te weinig ruimte om tot uitdieping te komen. Het lijken nu op sommige punten bijna losstaande gebeurtenissen die met steeds dezelfde personages samenhangen.
Waar het plot mogelijk gebaat was geweest bij less is more, voelt de schrijfstijl van Naima daarin al ver in ontwikkeling. Ze maakt mooie zinnen en kiest haar woorden goed. Daarbij weet ze ook regelmatig een levensles of wijsheid op te nemen. Ook ogenschijnlijk simpele zinnen als "Dit is geen straf, Layla. Dit is een les." (p.49). De tekst flirt naar mijn smaak soms wel met belerendheid, maar de dunne lijn wordt niet te vaak overschreden.
Absoluut een auteur in ontwikkeling en ik ben benieuwd waar haar pad haar gaat brengen.
Een interessant uitgangspunt dat mooi tot zijn recht komt in het boek. Naima brengt de wereld van Nederlanders van Marrokkaanse afkomst dichterbij en maakt hun tweestrijd invoelbaar. In het boek heeft ze veel onderwerpen en situaties gestopt die voor (kinderen van) gastarbeiders herkenbaar zullen zijn. Hierbij vond ik wel dat het aantal thema's te groot werd voor het relatief kleine aantal personages in haar boek. Hierdoor werd het boek te gevuld wat mij betreft en was er te weinig ruimte om tot uitdieping te komen. Het lijken nu op sommige punten bijna losstaande gebeurtenissen die met steeds dezelfde personages samenhangen.
Waar het plot mogelijk gebaat was geweest bij less is more, voelt de schrijfstijl van Naima daarin al ver in ontwikkeling. Ze maakt mooie zinnen en kiest haar woorden goed. Daarbij weet ze ook regelmatig een levensles of wijsheid op te nemen. Ook ogenschijnlijk simpele zinnen als "Dit is geen straf, Layla. Dit is een les." (p.49). De tekst flirt naar mijn smaak soms wel met belerendheid, maar de dunne lijn wordt niet te vaak overschreden.
Absoluut een auteur in ontwikkeling en ik ben benieuwd waar haar pad haar gaat brengen.
2
Reageer op deze recensie