Keerzijde van ontrouw

Wederom in de originele schrijfstijl die ze ook gebruikte in haar prachtige jeugdroman Eén (een bijzondere vrije versvorm), schrijft Sarah Crossan in haar eerste roman voor volwassenen over obsessie, ontrouw en verlies. Het verhaal gaat over Ana, getrouwd met Paul met wie ze twee kinderen heeft. Ze heeft al drie jaar een geheime relatie met Connor als zijn vrouw belt om te zeggen dat hij verongelukt is en of Ana, die notaris is, het testament wil uitvoeren. Dan ontrolt zich een beschrijving van haar lijden (want tot wie kun je je wenden als minnares met je verdriet), met flashbacks naar hoe hun verhouding ontstond en verliep. De roman beschrijft de tragiek van ontrouw, met niet nagekomen beloftes van Connor om zijn gezin in de steek te laten en samen met Ana een nieuwe start te maken, waardoor Ana steeds ongelukkiger wordt en haar eigen gezin verwaarloost.
Het enige nadeel van het vele springen in de tijd is dat je af en toe kwijt kunt zijn op welk moment iets speelt. Bovendien werden personages bij naam genoemd van wie pas later duidelijk werd wie ze zijn (zoals bijvoorbeeld Mark, Connors beste vriend). Dit kan ervoor zorgen dat het boek verder van je af blijft staan, in tegenstelling tot haar jeugdroman Eén, waardoor ikzelf enorm gegrepen werd. Desalniettemin een boek met een origineel thema en weer bijzonder geschreven.