Een prachtige roman dat de pijnpunten in deze maatschappij belicht in wat wel en wat niet gezegd mag worden

Ik heb genoten van deze roman . De aanslag op de redactie is duidelijk herleid van de aanslag op Charlie Hebdo en er wordt in verhaal er zelfs een paar naar gerefereerd. De figuur Fidelio is een soort van kruising tussen Arjan Lubach en Rob Muntz die na de aanslag op zijn redactie, opeens zich steeds meer begint af te zetten tegen de extreem salafistische tak binnen het Islamitische geloof. En opeens satire gaat bedrijven die eigenlijk ongekend is binnen het Hilversumse mediapark wereldje.

Een tweede hoofdpersoon uit deze roman is de ik figuur Pjoter genaamd ook hij overleefd de aanslag op de redactie omdat hij zich door een kapotte wekker heeft verslapen voor de eerste werkdag op de desbetreffende redactie waar Fidelo werkt. Hij is de tegenpool van Fidelio en hanteert daarom ook na die aanslag nog steeds de politiekcorrecte werkwijze en ergert zich dan ook soms aan alles wat Fidelio zoal uitkraamt.

Wat van het Reve zoals beschrijft als rechtse taal, beschrijft ie nogal vind ik, in het algemene. Het bekende keukentrapje is een tien keer zo ergere moordenaar op jaarbasis dan een teruggekeerde jihadist uit Syrië. Of het niet benoemen van het woordje moslim bij een aanslag en er dan maar om heen blijven draaien. Recent voorbeeld hiervan hier in Nederland was bij de aanslag op de tram in Utrecht, waar nadat middels televisie en radio door de hele provincie code rood gelde en iedereen moest binnenblijven, men op tv en radio een paar uur na de aanslag , de daad opeens gingen benoemen als een daad van huiselijk geweld en dit de rest van de dag ook zo bleven benoemen, dat degene die waren neergeschoten slachtoffers waren van huiselijk geweld.

het enige minpuntje aan deze roman is- en ik zeg dit als ingewijde binnen het wereldje van jihadisme- dat de schrijver zich niet goed kan verplaatsten in de handelwijze van een terrorist. waar een terrorist ten allentijden handelt uit religieus beweegredenen en zij zich op sommige vlakken daarom ook zien als activisten- Meeste mannen en vrouwen die voor dat ze naar Syrië vertrokken- hielden zich merendeels voor die tijd, merendeels op het internet en soms er buiten heel activistisch bezig in discussies met tegenstanders of stonden vooraan bij demonstraties die werden gehouden voor de in hun ogen onterechte gevangenisstraffen van radicale moslims en de omstandigheden waarin ze nu in gevangenis zitten, of ze kwamen jaren geleden in opstand jegens de beledigingen van de profeet in spotprenten. En hier betrapte ik de schrijver erop dat hij de jihadist opeens beschreef als een ordinaire crimineel die op geld uit is, met zijn handelen .