Niet geloofwaardige dialogen tussen de hoofdpersoon en een lid van IS

Het licht in de stad licht in de stad leest lekker weg dat wel. Het is meer een boek waarbij de hoofdpersoon opzoek is naar de ware religieuze betekenis van de Islam. Omdat haar vader die jihadisten bijstond tijdens hun rechtzaken, altijd tegen haar heeft gezegd dat de islam niet gewelddadig is en dat die verdachten die hij bijstond niets van de ware islam begrijpen.
De hoofdpersoon die samen met haar vader nog een tijdje Arabische les heeft gevolgd wacht onderhand met smart dat Allah in haar dromen verschijnt, altijd op vrijdag nacht als ze gaat slapen hoopt ze hem te treffen in haar dromen. Omdat de hoofdpersoon de dood van haar vader niet kan loslaten en zij vaak nog door zijn spullen heen speurt, is ze op een oud dossier gestuit van een cliënte die hij heeft bijgestaan. Ook van haar raakt ze in de ban. Als zij op het laatst deze vrouw de schuld geeft van de dood van haar vader, dan gaat ze opzoek naar haar. Als ze haar heeft gevonden, wordt het een beetje ongeloofwaardig. Vooral de manier van communiceren met de desbetreffende persoon komt niet overeen met de waarheid, zeker niet als het verhaal aangeeft dat het zich afspeelt twee jaar na het uitroepen van het kalifaat. In die tijd waren de Nederlandse strijders en diens vrouwen in Syrië al een stuk voorzichtiger in het aangaan van contacten met vreemde die zij niet vanuit hun Hollandse netwerken kende, de angst om een agent van de AIVD of een politie inlichtingen dienst te spreken was toen al zeer groot, omdat ze wisten dat ze hier in Nederland zouden worden vervolgd voor hun aanwezigheid in het kalifaat. Dat is het enigste minpuntje van het boek