Verliezen of winnen

Headshot geschreven door Rita Bullwinkel , een verhaal over een bokstoernooi voor acht meisjes, jonge vrouwen.
Het vind plaats in een sporthal ,( Bob’s Boxing Palace) een sfeerloze plek( “ de vloer heeft een vuile karamelkleur, de wanden zijn van zinkplaten) de sfeer van triestheid blijft door het hele boek aanwezig. De juryleden hebben de regels van het boksen op papier bij zich, ze verdienen geld met hun aanwezigheid maar de interesse ontbreekt. Toeschouwers zijn er nauwelijks.
Het verhaal is kil en ruw, met een soort helicopterview wordt alles beschreven. De schrijfster vertelt vanuit de meisjes, en springt heen en weer tussen verleden, heden en toekomst.
Het consequent noemen van de voornamen en achternamen klinkt als boksslagen( links/rechts) en dribbelen. Knap gedaan, maar naarmate het boek vordert zorgt het voor irritatie.
De meisjes bekijken elkaar, schatten de winkansen in en beoordelen elkaars lichaam.
We volgen de meisjes in 7 matchen, verdeeld over 2 dagen. Bullwinkel schets heel knap de omgeving, de geuren en geluiden, toch boeit het boek me niet. Naarmate het vordert neemt mijn interesse af.
De personages zijn onvoldoende uitgewerkt, het blijft oppervlakkig. We leren Artemis,Andi, Kate, Rachel,Rose , Iggy en Izzy nauwelijks kennen.
Het gebruik van taal is bijzonder,
Er staat prachtige zinnen in het boek , bijv…
“Bidden in het openbaar is alsof je een doek over jezelf heen trekt l. Het is een bezigheid waardoor je afwezig bent. Binnen afwezige bezigheden ben je beter in staat naar je omgeving te kijken”
Hoewel het een hele nieuwe leeservaring is,over een voor mij onbekend onderwerp ,is het geen boek wat ik met plezier gelezen heb.