Lezersrecensie
Uitwerking is tof, het onderwerp iets minder
Dit boek klonk heel erg leuk. En het is ook erg leuk uitgewerkt. De hoofdstukken lezen enorm vlot en ook echt als een dagboek. Het is fictie, maar het voelt echt alsof je een dagboek van twee vrouwen aan het lezen bent, zonder dat er veel in herschreven is. De schrijfstijl is heel erg fijn en soms zelfs herkenbaar. Wel vond ik het erg jammer dat er geen perspectief is vanuit oma Loes. Dat had ik ook wel een beetje verwacht naar aanleiding van de flaptekst, maar het verhaal wordt enkel verteld vanuit Roos en Maddy.
Maar ondanks de vlotte schrijfstijl en de korte, speelse hoofdstukken, kwam ik met moeite door dit boek heen. En dat heeft alles te maken met het onderwerp. Ook dat nog speelt zich namelijk af in 2020, het eerste jaar van alle coronadrama. En to be honest, daar heb ik echt mijn buik van vol. Het verhaal is zo op papier gezet dat het echt lijkt alsof je er zelf onderdeel van bent (wat normaal echt heel fijn en goed is), maar met dit onderwerp? Nop! Ik ben allang blij dat we hier echt weer (zo goed als) vanaf zijn en om die reden vond ik het niet heel erg fijn om dit boek in te duiken.
Zoals ik hierboven al schreef, het is goed uitgewerkt. Het idee achter een dagboekroman vanuit oma, moeder en (klein)dochter is heel erg leuk en als deze twee auteurs samen nog een keer zoiets zouden schrijven zou ik het zeker lezen, maar niet als het over tante Cor gaat. Het gezeur, de drama en alles rondom de lockdowns, afgelaste vakanties en quarantaine was me allemaal net iets te herkenbaar, haha.
Ik heb echt gemengde gevoelens over dit boek. Aan de ene kant was het echt leuk om te lezen, met een fijne schrijfstijl waar je best door heen zou kunnen vliegen, maar het onderwerp stond me echt teveel tegen. Klein beetje jammer wel! Als je het niet erg vindt om over het eerste jaar van corona te lezen, dan raad ik je dit boek echt van harte aan. Heb je daar – net als ik – compleet je buik van vol? Dan zou ik ‘m je niet zo snel aanraden, helaas.
Deze recensie verscheen eerst op www.favoritez.nl.
Maar ondanks de vlotte schrijfstijl en de korte, speelse hoofdstukken, kwam ik met moeite door dit boek heen. En dat heeft alles te maken met het onderwerp. Ook dat nog speelt zich namelijk af in 2020, het eerste jaar van alle coronadrama. En to be honest, daar heb ik echt mijn buik van vol. Het verhaal is zo op papier gezet dat het echt lijkt alsof je er zelf onderdeel van bent (wat normaal echt heel fijn en goed is), maar met dit onderwerp? Nop! Ik ben allang blij dat we hier echt weer (zo goed als) vanaf zijn en om die reden vond ik het niet heel erg fijn om dit boek in te duiken.
Zoals ik hierboven al schreef, het is goed uitgewerkt. Het idee achter een dagboekroman vanuit oma, moeder en (klein)dochter is heel erg leuk en als deze twee auteurs samen nog een keer zoiets zouden schrijven zou ik het zeker lezen, maar niet als het over tante Cor gaat. Het gezeur, de drama en alles rondom de lockdowns, afgelaste vakanties en quarantaine was me allemaal net iets te herkenbaar, haha.
Ik heb echt gemengde gevoelens over dit boek. Aan de ene kant was het echt leuk om te lezen, met een fijne schrijfstijl waar je best door heen zou kunnen vliegen, maar het onderwerp stond me echt teveel tegen. Klein beetje jammer wel! Als je het niet erg vindt om over het eerste jaar van corona te lezen, dan raad ik je dit boek echt van harte aan. Heb je daar – net als ik – compleet je buik van vol? Dan zou ik ‘m je niet zo snel aanraden, helaas.
Deze recensie verscheen eerst op www.favoritez.nl.
1
Reageer op deze recensie