Afstandelijk en vrij droog geschreven, maar intrigerend
Wanneer detective Grant in het ziekenhuis komt te liggen en wekenlang niets anders kan dan op zijn rug liggen, brengt Martha hem een set portretten om zich mee te vermaken, gezien hij er prat op gaat veel te kunnen afleiden uit gezichten.
Het gezicht dat hem het meest intrigeert, is dat van Richard de III, voormalig koning van Engeland en vermaard moordenaar van zijn twee neven (prinsen). Grant deelt de gezichten in in rechters en criminelen en komt tot de conclusie dat deze man op basis van zijn gezicht bij de rechters terecht zou komen. Hiermee verbaast hij zichzelf. Wanneer hij het aan divers ziekenhuispersoneel voorlegt en uiteenlopende reacties krijgt, raakt hij verder geïntrigeerd. Hij besluit er een literatuurstudie aan te wagen...
Wat volgt is een zeer interessante uiteenzetting van de intrige rondom de verdwijning van de twee prinsen. Het is alleen nogal taai te lezen voor iemand die de schrijfstijl uit 1958 niet meer helemaal gewend is en bovendien helemaal niet thuis is in de Engelse geschiedenis. Er wordt veel met namen gegooid en nog niet de helft kwam me bekend voor. Hierdoor kwam ik moeilijk in het verhaal.
Daarbij hielp ook de genrebepaling literaire thriller niet mee. Het is een intrigerend verhaal, maar het wordt nergens thrillerspannend. Er hangt niets van af: Grant blijft gewoon een detective in een ziekenhuisbed en alle betrokkenen zijn al generaties lang dood.
Intrigerend is het zeker wel. Hoe verder ik kwam, hoe meer ik me ging verbazen over het tot stand gebrachte beeld van deze koning. Zo komt "fake news" dus tot stand, ook ruim 500 jaar geleden al. Zo werkt propaganda. De opbouw zit fantastisch in elkaar. Stukje bij beetje legt Josephine Tey de puzzelstukjes en je kunt niet anders dan meegaan in de zo onweerlegbaar vertelde theorie. En dat terwijl zelfs nu nog de Wikipediapagina's (ik heb toch even gekeken waar de meeste mensen kijken; ik begrijp dat het niet de meest betrouwbare bron is) het niet met elkaar eens zijn.
Ik raad je aan het pas te lezen nadat je dit boek uit hebt.
Daarnaast vond ik het grappig om in een hele moderne uitgave dit toch al duidelijk verouderde verhaal te lezen. Dat zit hem in kleine dingen als: al het contact met buiten het ziekenhuis gaat per brief of telegram, de directrice van het ziekenhuis loopt 's morgens een rondje langs de patiëntenkamers en Grant die regelmatig een sigaret rookt vanuit zijn ziekenhuisbed. Of taal als: "En wat voor de drommel is...?". Heerlijk!
Kortom, niet mijn vorm voor echt een lekker leesboek, maar wel geïntrigeerd door de inhoud.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Marjolein
Gesponsord
Onder leiding van miljonair Anne helpt Jessie in 1918 bij de Franse wederopbouw door kinderbibliotheken op te zetten in omgebouwde ambulances. Totdat ze op een dag spoorloos verdwijnt.
'Uniek aan Wondermond is de keuze van Goemans om een verwende, kortzichtige, mannelijke tiener als hoofdpersonage te nemen in een verhaal dat zo duidelijk stoelt op vrouwenstemmen en verborgen vrouwenleed.'
'Vanhauwaert weet een unieke literaire ervaring te creëren. De inhoud en vorm zijn zo met elkaar versmeed dat ze niet los van elkaar gezien kunnen worden,' zegt de vakjury over het debuut.
Een hartverwarmend verhaal over vasthouden en loslaten te midden van de storm, en een vriendschap die zelfs de diepste wonden heelt. Van de auteur van Onder de magnolia.
