Romantisch drama in oorlogstijd

De bestsellerauteur Kristin Harmel (1979) heeft na haar studie aan de University of Florida’s College of Journalism and Communications gewerkt als reporter voor People magazine en freelance gewerkt voor diverse bladen als Glamour, Woman's day en Travel+. Inmiddels heeft ze verschillende boeken geschreven die in velerlei vertalingen over de hele wereld zijn uitgegeven.

Emily is eenzaam. Haar moeder is overleden toen ze achttien was en haar vader had hen al jaren daarvoor in de steek gelaten. Toen ze jong was heeft ze een aantal beslissingen genomen waar ze nu spijt van heeft. Ze zou haar fouten graag goedmaken, maar weet niet hoe.

Emily is columniste en schrijft op een dag een column over haar opa die haar oma in de steek liet toen ze zwanger was. Ze ontvangt van een onbekende afzender een schilderij van haar oma als jonge vrouw met een briefje erbij: “Hij bleef altijd van haar houden.” Emily besluit op zoek te gaan naar haar eigen geschiedenis. Wie was haar opa en wat heeft hij te maken met het mooie schilderij dat ze heeft gekregen? Tijdens de zoektocht naar haar grootvader wordt ze geconfronteerd met haar eigen fouten uit het verleden. Ze ontdekt niet alleen wie haar opa was, maar ook dat de fouten uit het verleden zichzelf niet per se hoeven te herhalen. Noodgedwongen groeit ze voorzichtig wat dichter naar haar vader toe die zijn uiterste best doet om zijn tekortkomingen van vroeger goed te maken. Zal ze zichzelf haar eigen fouten ook kunnen vergeven?

Tegelijkertijd wordt het verhaal verteld van twee jongen mensen die ondanks de omstandigheden verliefd op elkaar worden. Hij, een Duitse soldaat in krijgsgevangenschap in Amerika, en zij, een eenvoudig Amerikaans meisje. Na de oorlog blijkt dat ze zwanger is. Ze schrijft hem, maar wacht tevergeefs op zijn antwoord.

Het verhaal bestaat uit twee verhaallijnen. Het verhaal van Emily tijdens haar zoektocht wordt afgewisseld met dat van haar opa in zijn jonge jaren. In het begin duurt het daardoor iets langer voor je in het verhaal getrokken wordt. Net als je in het verleden van een Duitse soldaat in krijgsgevangenschap wordt meegezogen, moet je naar het heden van Emily terugkeren. Na een tijdje wordt dit minder storend, omdat beide verhalen spannend genoeg zijn.

Emily is een aansprekende jonge vrouw die door wat ze heeft meegemaakt een eenzaam leven leidt. Als lezer is het makkelijk je met haar te identificeren, vooral omdat haar verdriet zo begrijpelijk is en je daardoor al snel met haar meeleeft. Toch zijn de keuzes die ze in het verleden heeft gemaakt niet altijd even makkelijk te begrijpen. Ze lijken soms een beetje ver gezocht in een poging van de auteur om zoveel mogelijk drama te creëren.

De scheidslijn tussen het vertellen van een aangrijpend verhaal en drama scheppen vanwege effectbejag kan dun zijn. Helaas is Harmel iets te veel doorgeslagen naar het laatste. Wat minder drama, met name in het verhaal van Emily, zou geloofwaardiger zijn geweest. Dat neemt niet weg dat het de auteur goed is gelukt om de twee verhalen mooi met elkaar te verweven. De onmogelijke liefde tussen een jonge Duitse soldaat in krijgsgevangenschap en een eenvoudig Amerikaans meisje is beeldend beschreven. De wanhoop van de geliefden is soms bijna tastbaar. De zoektocht van Emily waarbij ze stapje voor stapje meer informatie krijgt over haar opa, zorgt ervoor dat je als lezer geboeid blijft door het verhaal en wilt weten hoe het afloopt.