Waan je in het Portugese leven

Marieke Woudstra (1960) werd geboren in Friesland. Tijdens haar studie verbleef ze enkele jaren in Portugal. Sindsdien bleef het eenvoudige leven op het platteland trekken. Uiteindelijk heeft ze de stap gezet om samen met haar nieuwe liefde een boerderijtje te kopen in de Portugese natuur. Naast het werken op de boerderij is Woudstra begonnen met het schrijven van fictie. Haar romans over het leven in Portugal zijn gebaseerd op haar eigen ervaringen. Een Portugese droom is een vervolg op haar eerste boek Thuis in Portugal, maar is goed als afzonderlijk verhaal te lezen. Geen moment wordt er verwezen naar kennis uit het eerste boek.

In Een Portugese droom wordt het verhaal verteld van Bart en Marjolein die langzaam maar zeker steeds verder ingeburgerd raken in het Portugese dorp waar ze wonen. Ze sluiten vriendschappen met de, vaak wat oudere, bewoners van Aldeia dos Anjos. Het hoofd boven water houden lijkt de grootste uitdaging deze eerste jaren. Afhankelijkheid van de olijvenoogst is riskant wanneer dat je enige inkomstenbron is. Langzamerhand ontdekken ze nieuwe manieren om extra inkomsten te vergaren. Gelukkig is het leven op het platteland niet duur en helpt iedereen elkaar waar het kan. Tot op een dag een vreemdeling het geluk komt verstoren. Hij dreigt hun hele avontuur in Portugal onderuit te halen. Zal hem dat lukken?

Het boek lijkt te schommelen tussen fictie en non-fictie. De vreemdeling die Bart en Marieke lastig valt moet voor een spannende verhaallijn zorgen, maar die is erg dun. Op de voorkant van het boek staat dat het om een roman gaat, maar het hele verhaal is zo geschreven dat het verhaal grotendeels waargebeurd lijkt.

Marieke Woudstra neemt je bij de hand om het echte leven in Portugal te ervaren. Het leven op het platteland, ver van de toeristische kust, in een klein dorpje waar de meerderheid van de bewoners de leeftijd van vijfenzestig jaar al lang gepasseerd is. De beschrijvingen van de karakteristieke dorpsbewoners en de warme onderlinge verhoudingen zijn hartverwarmend. Alle personages hebben zo hun eigen eigenaardigheden, wat ervoor zorgt dat je ze snel in je hart sluit.

De vertelstijl is ondanks het gebrek aan spanning knap. De mooie natuurbeschrijvingen en de warme en soms grappige communicatie met de mensen in Aldeia dos Anjos zorgen ervoor dat je het gevoel krijgt dat je er zelf bij bent. Dat je zelf in de brandende zon olijven plukt, dat je met een kromgebogen Portugees een plaatselijk wijntje drinkt, dat je luistert naar de hartverscheurende Fado die gezongen wordt door een buurvrouw, of dat je door de bossen dwaalt op zoek naar kruiden.

Mits je het gebrek aan spanning niet erg vindt, is dit een lekkere feelgood om je even in een ander leven te wanen. Een leven dicht bij de natuur in het zonnige klimaat van Portugal. Als je er zelf over droomt om ooit naar het buitenland te vertrekken, zal dit boek je zeker aanspreken.