Hilarisch, waarschuwend, keihard en een tikkeltje cliché

‘Kijk niet zo verbaasd. Dit boek gaat over een seksschandaal, had je dan echt verwacht dat ik een non en/of de heilige maagd Maria zou zijn?’  

De hilarische introductie van Allesbehalve oké van Laura Steven (vertaling: Sandra C. Hessels) belooft veel goeds. Met een hoge dosis sarcasme en luchtigheid snijdt ze ultra-actuele en ‘gevaarlijke’ onderwerpen aan: sexting en cyberpesten.  

Het verhaal gaat over de puberende Izzy. Ze zit in het laatste jaar van de middelbare school en moet een vervolgopleiding gaan kiezen. Helaas heeft Izzy, wees en inwonend bij haar oma, geen geld voor een universiteit. Ze komt bij haar toneeldocente Crannon terecht en zij helpt Izzy op weg: het script dat Izzy schreef kan meedingen in een wedstrijd. De hoofdprijs? Een studie aan de universiteit. Vol moed begint Izzy.  

Ondertussen leidt ze een redelijk gelukkig leven. Maar als Izzy op een avond seks heeft met twee jongens – Carso en Vaughan – gaat het mis. Al snel verschijnen beelden van de sekspartijen op internet en langzaam verwordt Izzy’s leven tot een waren ramp.  

Met veel humor en luchtigheid vliegt Steven de gebeurtenissen in Izzy’s leven lange tijd aan. Ze geeft Izzy een jargon mee dat voor menig puber heel herkenbaar is: direct, bij vlagen heel plat en vol moderne woorden. Dit heeft veel effect: binnen no time kruip je als lezer in de wereld van Izzy en leef je mee met alles wat gebeurt. Steven besteedt – een zeer goede keuze – weinig aandacht aan de ellendige situatie waarin Izzy zich in het begin van het verhaal bevindt. Izzy’s ouders zijn dood en zij en haar oma hebben nauwelijks geld, maar de situatie is nu eenmaal zo: so be it! Het verhaal draait er niet om, dus moet ook niet nodeloos emotioneel gemaakt worden. Dreigende clichés worden zo in eerste instantie voorkomen.  

Naarmate het verhaal vordert en Izzy op allerlei gebieden steeds verder in de problemen raakt, verandert dit beeld. Izzy’s leven bevat wel erg veel clichématigheden (haar beste vriend wordt verliefd, zij heeft een seksavontuurtje met een knappe jongen, haar vriendin is misschien lesbisch) die tot in den treure uitgewerkt worden. Het verloop van het verhaal is allesbehalve onverwacht en spannend. Bovendien hangt het soms van toevalligheden aan elkaar. Hoewel deze problemen leiden tot een beschrijving van de eigenlijke thematiek in het verhaal, zorgt het er tevens voor dat de ‘verwonderfactor’ uitblijft.  

De gekozen verhaalstijl is wel treffend. Izzy heeft haar verhaal volledig opgeschreven in korte blogs, met daarbinnen commentaar dat ze er achteraf op heeft gegeven (dit staat tussen [] aangegeven). Zo ontstaat een rauw verhaal dat tegelijkertijd reflectief van aard is en de lezer op diverse plaatsen van zeer tactische informatievoorsprongen voorziet. Lange tijd kun je op die manier ook meevoelen en meelachen of -huilen met Izzy. Helaas verandert dit ook naarmate het verhaal vordert. Platte seks en oppervlakkige jaloezie domineren het verhaal steeds meer en langzaam verdwijnt de sympathie voor Izzy vanwege haar hooghartige of opgeworpen houding. Net voor het te laat is, en je echt alle sympathie voor het meisje kwijt bent, keert Steven het tij. Izzy’s houding was een muur die afgebroken diende te worden. Daarachter zit het meisje met wie je je kunt identificeren.  

Hoewel Allesbehalve oké geen hoge ogen scoort als het gaat om vernieuwende verhaallijnen of prachtig geformuleerde zinnen, past het toch goed in huidige YA-wereld. De roman vol heerlijke ellende laat via een luchtige manier zien wat de gevolgen zijn van cyberpesten en sexting. Wellicht zijn de goed uitgewerkte gedachtegangen van Izzy daarbij van belang. Via haar blogs en commentaren daarop kom je erachter wat een simpele foto kan doen:  

‘Ook al raak ik eraan gewend dat de lunchpauze een ontzettend traumatische belevenis is, het bereikt vandaag weer en nieuw dieptepunt, nu ik internationaal bekendsta als een eersteklas hoer.’  

Steven rond Izzy’s verhaal af met een oersterk en krachtig slotpleidooi. Het zijn de woorden van Izzy en ze dringen door: ‘Ik vind het bullshit.’