Het bekende wijsje

“Kan Casey Blue het onmogelijke doen?” Het derde verhaal in de ‘Storm’-serie geeft het antwoord. Na het winnen van twee grote wedstrijden heeft Casey nog één doel: de Burghley Horse Trials winnen. Lauren St John neemt je met De vuurproef nog één keer mee in het leven van Casey Blue, het meisje met een paard van een dollar.

Na de laatste wedstrijd heeft Storm tijd nodig om te herstellen. In de tussentijd krijgt Casey Roxy, een talentvol paard, te leen. Met Roxy keren we terug naar het welbekende verhaal over een onhandelbaar paard. Voor de tweede keer moet Casey een schijnbaar hopeloos geval proberen te redden. Trouwe coach Angelica Smith probeert Casey te helpen, maar ze krijgt steeds meer last van haar gezondheid. Dan komt de jonge, talentvolle trainer Kyle in beeld. Ook krijgt Casey steeds meer sponsoraanbiedingen. Een cruciaal besluit doet haar wereld veranderen: “‘Ga jij maar, Angelica. Ik kies de wagen.’”  

Het eigenwijze karakter van Casey zorgt direct voor een boeiend verhaal. Waar Casey in het begin vooral ergernis opwekt door haar brutale houding naar mevrouw Smith en haar arrogante gedachtegang (“Hoor jezelf nou eens praten. Ben jij hetzelfde meisje dat nog geen drie jaar geleden een dollar betaalde voor een knokig slachtpaard (…). En nu haal je je neus op voor een raspaard...”), zorgt diezelfde houding voor diverse interessante plottwists. Niet zelden veroorzaakt Casey met haar gedrag grote problemen. St John besteedt, meer dan in andere delen, aandacht aan het innerlijk van de personages. Casey, maar ook Angelica, Peter en zelfs Anna krijgen meer karaktereigenschappen toebedeeld, veranderen in de loop van het verhaal en vertonen herkenbare trekken. Via zorgvuldig gekozen formuleringen creëert St John voor eenieder herkenbare types. Toch komen ze allemaal niet echt tot leven; de beschrijvingen zijn simpelweg te eenzijdig.    

Met het vertrek van mevrouw Smith stapelen de problemen voor Casey zich op. Peter gaat naar het buitenland, Kyle lijkt niet de ideale coach en Roxy blijkt onbereikbaar. Wanneer aartsvijand Anna Sparks terugkeert in de paardenwereld, lijkt het drama voor Casey compleet. Alleen de hulp van mevrouw Smith kan Casey de belangrijkste wedstrijd laten winnen. Helaas gooien Anna’s woorden roet in het eten: “‘Wat je ook doet, laat Storm niet naar Rycliffe Manor gaan. Niets is daar wat het lijkt, zelfs Kyle niet.’”  

Ook dit verhaal heeft, net als de eerdere delen uit de ‘Storm’-trilogie een hoog voorspelbaarheidsgehalte. Middels cliffhangers, verhaalwendingen en mysterieuze personages probeert St John spanning in het verhaal aan te brengen. Helaas kiest ze hier menigmaal voor voorspelbare gebeurtenissen om haar verhaal aantrekkelijk te maken. Enerzijds verhoogt ze zo het tempo, anderzijds daagt ze de lezer niet uit; dit verloop kennen we wel. Daarbij neigt St John ernaar alles in te vullen. Elke gedachtegang, elke beweging van de personages moet worden uitgelegd, waardoor de auteur geen enkele verbeelding aan de lezer overlaat. Jammer, want dingen verzinnen kunnen we zelf ook wel.    

Wel voegt St John meer perspectieven toe in dit verhaal. Angelica, Peter en zelfs Anna krijgen een kleine vertellersrol toebedeeld, waardoor St John de lezer een informatievoorsprong gunt. Niet zelden weet jij meer dan Casey, iets wat de nodige spanning met zich meebrengt. Terwijl Casey zoekende is naar wat er met Angelica aan de hand is, weet de lezer al lang wat er speelt. Ook de toevoeging van Anna, met haar verhalen, zorgt voor extra spanning in het verhaal. Haar waarschuwingen bezorgen je meerdere keren kippenvel. Blijft Casey wel veilig? Helaas zijn Peter en Anna summier aan het woord, waardoor een deel van de spanning verloren gaat.    

Net zoals in eerdere delen zit het hoogtepunt in het einde. Casey moet meedoen aan de wedstrijd, en het is maar de vraag of het haar gaat lukken. Met de terugkeer van rechercheur McLeod lijkt een déjà vu compleet. Toch verrast De vuurproef. Casey is volwassener, neemt andere beslissingen. Met een onverwachte wending rondt St John haar aantrekkelijke, maar voorspelbare trilogie af. Toch?