Spannend en zeer goed geconstrueerd
‘Dit was de laatste keer dat die duivelse draken me pijn deden. Ze hadden er een nieuwe vijand bij, en ik zou ervoor zorgen dat ze wisten wie ik was wanneer ik ze op het slagveld vernietigde.
Ik zou keihard werken.
Ik zou uitblinken.
Ik zou de perfecte soldaat worden.’
Na het spannende, meedogenloze einde van Rebel kon een vervolg in de ‘Talon’-saga niet uitblijven. Met Jager geeft Julie Kagawa eindelijk antwoord op de prangende vraag die heerst sinds het verschijnen van Rebel: hoe gaat het verder met Ember, Garret en Riley? In een zeer geslaagd verhaal geeft Kagawa ons eindelijk het verlossende antwoord.
Personage Garret neemt het woord en leidt de lezer in sneltreinvaart langs alle belangrijke gebeurtenissen uit eerdere delen van de ‘Talon’-saga. In weinig woorden vertelt hij over de relaties tussen Ember, Riley, Griffin, Dante en hemzelf. De lezer is in één klap bij: zo zit het. Vervolgens brengt Kagawa ons naar het eigenlijke verhaal. Vanuit vier verschillende personages vertelt ze wat Ember, Riley en Garret staat te wachten. Ember en Riley ontdekken dat vriend en vijand samenwerken om de draken uit te moorden. Om tegenstand tegen de Orde, St.-Joris en de Patriarch te bieden, moeten vijanden Riley en Garret opnieuw samenwerken: ze moeten het verbond breken. Een onmogelijke taak die alleen uit te voeren lijkt door henzelf en Ember in gevaar te brengen.
Ondertussen vervult Embers tweelingbroer Dante ook een rol in het verhaal. Na zijn mislukte poging zijn zus terug te halen, krijgt hij een nieuwe opdracht. Hij wordt aan het werk gezet in een drakencentrale. Hij moet replica’s van draken creëren die zich gedragen als vechtende machines. Ze zullen alleen stoppen met vechten wanneer hij het teken geeft.
Met Jager schrijft Kagawa een zeer boeiend verhaal van hoog niveau. Ze hanteert een hoog verhaaltempo en maakt gebruik van veel originele en onverwachte plotwendingen, waardoor het verhaal van A tot Z aantrekkelijk blijft. Anders dan in Rebel bevat dit deel meer diepgang. Met een drakenverhaal in een realistische wereld zorgt Kawaga ervoor dat de lezer kan reflecteren op onze maatschappij. Ze spiegelt haar fantasiewereld aan de werkelijke wereld en legt lezers regelmatig ethische of maatschappelijke kwesties voor: ‘Hoeveel mochten we opofferen om onze soort voor uitsterven te behoeden? Als er honderd klonen stierven om één ‘echte’ draak te redden, was het dat dan waard?’ Ook het zoetsappige liefdesverhaal uit eerdere delen lijkt naar de achtergrond verdwenen. Pas tegen het einde van het verhaal vervalt Kagawa in het beschrijven van een clichématige driehoeksverhouding. Tot die tijd voert de spannende strijd van Ember, Riley en Garret de boventoon.
Helaas creëert Kagawa, net als in eerdere delen, een muur tussen Ember en de lezer. Door krampachtig en gekunsteld te beschrijven hoe de draak in Ember zich gedraagt zorgt ze ervoor dat de lezer zich niet volledig in Ember kan verplaatsen: ‘Mijn draak was nog onrustig, dus het viel niet mee me te ontspannen.’ Gelukkig maakt haar aantrekkelijke schrijfstijl dit gebrek ruimschoots goed. Aantrekkelijke dialogen, gedetailleerde beschrijvingen en een goede portie humor zorgen ervoor dat Jager een moeilijk weg te leggen boek wordt:
‘‘Misschien had Talon hier een geheime chocoladefabriek,’ grapte ik, ‘omdat iemand had ontdekt dat het veel leuker is om chocola te maken dan de hele wereld te onderwerpen.’’
Waar het hele verhaal een hoog tempo bevat, maakt Kagawa op diverse plaatsen in het verhaal pas op de plaats om een bepaalde verhaalsituatie vanuit een ander personage opnieuw te belichten. Op die manier gunt ze de lezer een informatievoorsprong en brengt ze diepgang aan in haar verhaal. Ook de passages waarin Kagawa de lezer toeschouwer maakt van het verleden van Garret zijn goed gevonden: ze zorgen voor meer begrip.
Met een mooie slotscène sluit Kagawa het aantrekkelijke Jager af. Geen overdreven aanzet tot een nieuw verhaal, gekunstelde verhaallijnen of afgezaagd eind. Kagawa maakt een Jager-waardig einde: gedetailleerd, aantrekkelijk en bovenal spannend. ‘Nu begreep ik het. Waarom ik bijzonder was. Waarom ze mij hadden uitgekozen. Dit veranderde alles.’
Reageer op deze recensie