Als de geschiedenis zich herhaalt
Na een redelijk gesloten einde in het vorige deel Waarheid, lijkt het verhaal van de Pretty Little Liars afgelopen. Toch breekt Sara Shepard met Bedrog de populaire meidenserie opnieuw open. De vraag is alleen of ze echt vernieuwend is. Valt er nog een goed verhaal te vertellen over Emily, Aria, Hanna en Spencer of bevat het vijfde deel uit de serie slechts een herhaling van zetten? Bedrog toont op beide punten het gelijk: Shepard is niet vernieuwend, maar breekt het verhaal van de Pretty Little Liars wel open met nieuwe gebeurtenissen. Helaas blijkt dit deel al snel niet het sterkste deel. Is de lezer wellicht Pretty Little Liars-moe?
Anders dan in de andere delen neemt Shepard in Bedrog uitgebreid de tijd om te herhalen wat zich in eerdere delen heeft afgespeeld. Maar liefst zestig bladzijden lang vervalt ze in het geven van herinneringen en laat ze de personages hun gebeurtenissen tot in detail herhalen. Niet alleen belangrijke gebeurtenissen passeren de revue, maar ook ogenschijnlijk onbelangrijke verhaalelementen worden opnieuw met de lezer gedeeld: “Ze herinnerde zich nog heel goed hoe kapot haar zus ervan was geweest toen Ian het halverwege hun eerste universiteitsjaar had uitgemaakt.”
Gelukkig voegt Shepard ook nieuwe elementen toe, waarbij ze de hoeveelheid leed en ellende nog verder opschroeft. Spencer wordt door haar familie verstoten, nadat ze toegegeven heeft het essay van haar zus te gebruiken. De ellende wordt alleen maar groter wanneer blijkt dat ze niet in het testament staat van haar oma. Zus Melissa gooit er een schepje bovenop door haar te vertellen dat ze misschien geadopteerd is. Tegelijkertijd lijkt de problematiek bij Hanna alleen maar toe te nemen. Haar verschrikkelijke stiefmoeder komt met haar ‘nieuwe’ zusje bij Hanna in huis wonen en Hanna is gedoemd samen te werken met haar nieuwe zus. Ook bij Aria lijkt de hoeveelheid ellende uit eerdere delen niet voldoende. Net wanneer zij verliefd wordt op de mooie Xavier, ontdekt ze dat haar moeder een date heeft met, hoe kan het ook anders, Xavier. Om de ellende beperkt te houden, besluit ze niets tegen haar moeder te zeggen. Alleen bij Emily lijkt het leven weer zijn normale vormen aan te nemen. Ze komt weer bij haar ouders wonen en wordt verliefd op Isaac, een jongen. Rozengeur dus. Het is dan ook Shepard die nog een dosis extra ellende in het verhaal gooit door ‘A’, geheel volgens de verwachting, opnieuw op te laten staan en het verhaal rondom verdachte Ian te heropenen. Ze creëert een ‘geschiedenis-herhaalt-zich’-concept.
Waar Bedrog een actievol, aantrekkelijk verhaal vol wendingen bevat, is het allesbehalve geloofwaardig. Diverse gebeurtenissen zijn te toevallig om echt te kunnen gebeuren en ook de hoeveelheid ellende die de meisjes moeten ondergaan is geheel ongeloofwaardig en tevens verwacht. Wederom gebruikt Shepard een dosis leedvermaak om het verhaal aantrekkelijk te maken. En ook in dit boek lijkt dat te werken, getuige het feit dat het verhaal blijft boeien, ondanks de absurditeit ervan. Wellicht komt dit door de personages. Met Spencer creëert Shepard een meisje dat medeleven verdient. De manier waarop zij door haar ouders wordt behandeld, is hard en veroorzaakt verdriet bij Spencer en de lezer. Tegelijkertijd roept de hautaine houding van Hanna irritatie op. Zij lijkt het tegenovergestelde van Spencer. Ook Emily en Aria intrigeren door hun typeringen. Het zijn dan ook de personages die zorgen voor een nieuwe ingang in het verhaal en niet de berichtjes van ‘A’. Dat concept is overbekend, niet vernieuwend en maakt geen indruk meer.
Waar eerdere delen van de serie het moesten hebben van het verhaal en de portie leedvermaak, lijkt Shepard haar kruid daarin nu verschoten te hebben. De herhaling van zetten in Bedrog maakt geen indruk meer op de lezer. Het zijn in dit geval de personages die het verhaal moeten redden. Met Spencer, Aria, Emiliy en Hanna zorgt Shepard ervoor dat Bedrog tóch een aantrekkelijk vervolg is in een serie met een hoog GTST- gehalte. Ook dit vervolg nodigt uit tot doorlezen. Dat dan weer wel.
Reageer op deze recensie