Shepard verliest personages, maar redt met verhaalwendingen

Waar Bedrog de lezer geen vernieuwing meer kon bieden en het boek bol stond van de herhalingen uit eerdere delen, blaast Sara Shepard met Moord het verhaal van de vier meiden nieuw leven in. Aria, Emily, Spencer en Hanna zijn nog niet af van A en haar valse berichten. In een boek vol bizarre wendingen en niet-realistische verhaalelementen brengt Shepard de lezer een stapje verder naar de ontknoping.

Shepard wekt de indruk vernieuwend te zijn door Moord te starten met een proloog die nét even anders is dan in de andere delen. Een schets uit het verleden vormt wederom de basis van het verhaal, maar nu behelst het een gebeurtenis uit de periode voordat de meiden vriendschap sloten met Alison. Anders dan in eerdere delen vervalt Shepard dan ook niet in de zoveelste herhaling dat het geliefde en gehate meisje werd vermoord. Vervolgens neemt ze de lezer, zonder introductie, mee naar het punt waar ze Bedrog eindigde: de dood van Ian. Echter, Moord zou niet echt binnen de Pretty Little Liars-serie passen wanneer het bol stond van de onrealistische verhaalelementen. Shepard voldoet hier gelukkig aan door direct een bizarre gebeurtenis toe te voegen: het lichaam van Ian is plotseling verdwenen. Het vormt het startpunt voor een nieuw verhaal.

Vervolgens hanteert Shepard exact dezelfde verhaalopbouw als in eerdere delen. Met behulp van een wisselend perspectief vertelt ze de verhalen van de vier meiden, om de meiden elkaar vervolgens te laten ontmoeten op het geijkte eindfeest, waarna ze het boek afsluit met een open einde. Om het verhaal interessant te maken, hanteert ze haar eigen stelregel: hoe meer drama, hoe beter. Spencer is op zoek naar haar echte moeder en lijkt haar met Olivia gevonden te hebben. Zonder verder na te denken reist ze af naar New York om haar nieuwe, zeer theatrale moeder te ontmoeten. Hanna strijdt rustig door met haar stiefzus Kate. De trofee is Mike, het broertje van Aria. Emily heeft een relatie met Isaac, maar de moeder van Isaac lijkt Emily vanaf het begin te haten en Aria lijkt haar vriend gevonden te hebben in Jason, de broer van Alison. Is hij echter wel de juiste keuze?   

Net als de andere delen van de serie lijkt het verhaal in Moord allesbehalve geloofwaardig. Vanaf het eerste hoofdstuk voegt Shepard bizarre verhaalelementen toe om de lezer boeien. Het lijkt te werken. De plot in Moord is zeker boeiend, ook al is de aannemelijkheid bij vlagen erg ver te zoeken. Helaas slaat Shepard regelmatig door in het geven van verhaalwendingen om haar verhaal spannend te maken. Diverse verhaalelementen, zoals de plotselinge gedragsverandering van inspecteur Wilden, lijken uit de lucht te vallen en missen elke vorm van introductie. De lezer moet ze maar aannemen als feiten. Daarbij is de hoeveelheid dramatiek en theater in Moord op diverse plaatsen zo hoog, dat het niet meer geloofwaardig is. Bij de typering van Spencer slaat Shepard door. Waar ze in eerdere delen sympathie van de lezer kon krijgen door haar thuissituatie, verliest ze dat door haar theatrale gedrag in de zeer ongeloofwaardige situatie met haar echte moeder. Haar handelingen worden steeds minder goed te verantwoorden, waardoor ze elke vorm van respect verliest.

Gelukkig blijft Moord ook een boek waar de lezer heerlijk van kan genieten. De theatrale strijd tussen Hanna en Kate is voorspelbaar en zeer zeker cliché, maar zorgt ook voor het nodige leedvermaak. Met het toenemende mysterie rond de steeds maar weer verschijnende Jenna, het vreemde gedrag van Jason, de cryptische berichten van A creëert Shepard, meer dan in eerdere delen, een spannend verhaal.  

Hoewel Shepard in Moord het verhaal van de Pretty Little Liars nieuw leven inblaast en zeker spannend maakt, verliest ze terrein op het gebied van de personages. Helaas slaagt ze er niet echt in deze twee succeselementen samen te voegen. Uitgebreide typeringen hebben plaatsgemaakt voor een bizar, en bij vlagen theatraal, maar zeker aantrekkelijk verhaal dat toch het een en ander belooft voor Laster.