Een grensgevalletje

“‘Wegens het negeren van een rechtstreeks bevel,’ vervolgde Fischer, ‘het aanvallen van een medesoldaat, het heulen met de vijand en het opzettelijk laten ontsnappen van drie tegenstanders, word je beschuldigd van hoogverraad jegens de Orde van St.-Joris.’”  

Garret staat voor de rechtbank. Hij heeft Ember ‘gered’ en heeft daarmee de Orde van St.-Joris verraden. Hij wordt veroordeeld voor hoogverraad en zal worden geëxecuteerd. Wanneer de ontvluchte rebel Ember dit hoort, besluit ze Garret te redden, samen met rebel Riley. Ondertussen krijgt haar broer Dante de taak zijn zusje én rebel Kobalt terug te halen naar de basis. Wie kan zijn opdracht het eerste voltooien? Een strijd om leven of dood begint.  

Pupil vormde de start van de ‘Talon’-saga, een nieuwe reeks fantasieboeken geschreven door Julie Kagawa. Het verhaal over drakenmens Ember, tweelingbroer Dante en soldaat Garret vindt zijn vervolg in Rebel. Vanaf de eerste bladzijde loop je op de scheidslijn tussen de werkelijkheid en de waanwereld. Gelukkig herhaalt Kagawa het een en ander uit Pupil impliciet, waardoor menig lezer al snel terug is in de wereld van draken, de Vipers, soldaten en mensen.  

Helaas is die wereld een wereld waar je maar moeilijk aan went. Kagawa vervoert de draken in haar boek in auto’s, laat ze werken met computers en niet zelden laat ze ze in contact komen met de echte mensenwereld: het Casino in Las Vegas of een doodgewoon hotel. Daardoor klopt het plaatje niet. Continu heerst het gevoel dat er twee werelden zijn die met elkaar botsen: ‘Ik zwiepte met mijn staart, waarbij ik bijna een lamp van het nachtkastje stootte.’ Bovendien wordt Ember, door onnatuurlijk gedachtegangen, niet het realistische meisje met twee gezichten dat iedereen zo gehoopt had: ‘Ik overwoog om te transformeren.’ ‘Mijn draak was erg onrustig en zou het liefst uit mijn huid barsten.’  

Wel maakt Kagawa in het gehele boek opvallend goed gebruik van perspectiefwisselingen. Niet alleen gunt ze ons de gedachten van Ember, maar ook Dante, Garret, Kobalt en Riley krijgen een stem in Rebel. Regelmatig krijg je als lezer een voorsprong op belangrijke informatie, waardoor de spanning in het verhaal stijgt. Daarbij zijn de sprongen naar Kobalts leven, twaalf jaar eerder, gunstig gekozen. Niet alleen zorgen ze voor vraagtekens die de spanning opvoeren, ze geven tegelijkertijd ook duidelijkheid: langzaam maar zeker worden de rol en de ware aard van Kobalt duidelijk. Daarbij zorgt de koppige Ember steeds weer voor problemen. Kagawa schetst met Ember een koppig pubermeisje, en een avontuurlijke doorzetter en dat werkt. Elke keer dat het verhaal in rustiger vaarwater dreigt te komen, zorgt Ember voor een plottwist, soms verwacht en soms onverwacht. Wanneer ze haar hotelkamer verlaat, ziet iedereen dat van verre aankomen, maar zorgt ze voor een boeiend verhaalverloop.     

Rebel bevat in de kern een spannend verhaal: een strijd tussen de soldaten, de draken en de rebellen; een strijd om leven of dood. Dit spannende verhaal wordt gevoed door de mooie actiefragmenten en doordachte gedachtegangen van diverse personages. De eerdergenoemde plottwists en de goedgevonden open plekken zorgen zeker voor aantrekkelijk verhaal – ‘Vertel me waar je je rebellen verborgen houdt.’ Tel de humoristische schrijfstijl van Kagawa hierbij op (‘Niet dat dat zo erg zou zijn, maar als een verlaten hotel van een paar miljoen dollar plotseling in vlammen opgaat, dan weten Talon en St.-Joris meteen waar we zitten. Geen vuurballen dus.’) en je hebt een geweldig verhaal, toch?  

Toch voldoet het verhaal niet helemaal aan de verwachtingen. Het typische liefdesverhaal dat in Pupil zijn basis vond, krijgt helaas van Kagawa een vervolg in Rebel. Embers liefde voor Garret zet door, tot Riley ook in beeld komt, met alle bekende gevolgen van dien: liefdesverdriet, moeilijke keuzes en teleurgestelde mannen. Hoewel dit liefdesverhaal duidelijk niet te boventoon voert, doet het wel afbreuk aan het verhaal.  

Al met al bevat Rebel een boeiend verhaal in een aparte wereld. Niet bijzonder spannend, maar wel aantrekkelijk. Het open einde maakt je dan ook nieuwsgierig. Op naar deel drie: Jager.