Hollywoodsoap: bizar, boeiend, maar over de top

“‘Concurrentie en vriendschap gaan niet samen.’” Alyson Noël bewijst dit met Rivalen. Een ijzersterk, zeer beschrijvende proloog over icoon Madison die eindigt met een kille, harde noot, start een veelbelovend verhaal: “Op dat moment bedekte een koele, stevige hand haar mond, en Madison Brooks verdween.” Helaas houdt Noël het niveau niet vast. Rivalen behoudt lange tijd het niveau van een aantrekkelijke Hollywoodsoap, maar eindigt over de top door het bizarre verhaalverloop.   

Noël start Rivalen met een mooie beschrijvende stijl. Prachtige lange zinnen domineren het verhaal van Layla, Tommy en Aster:  

“In een stad vol opgeblazen ego’s, een overdaad aan ijdelheid en een complete cultus van gezondheidsfreaks met een voorliefde voor groene groente-en-fruitsapjes, kwam je zelden iemand tegen als Mateo, die zich niet bewust leek van zijn natuurlijke gezonde uitstraling.”  

Rivalen vormt het toneel voor drie zeer diverse jongeren. Noël neemt de ruimte de 'protters' uitgebreid te introduceren, waardoor ze het verhaal interessant maakt.  

Layla, Tommy en Aster krijgen allen de uitnodiging mee te doen aan een wedstrijd van de machtige Ira. Ze moeten diverse nachtclubs promoten en de winnaar verdient veel geld. Journaliste Layla kan niet rondkomen van haar blogs en besluit de wedstrijd aan te gaan om haar droomstudie te bekostigen. Tommy wil zijn vader Ira laten zien dat hij een nette jongen is. Hoewel Ira nog niets weet van Tommy’s bestaan, wil muzikant Tommy nu al indruk maken. Aster lijkt het meest succesvol te zijn. Als actrice heeft ze her en der wat geld bij elkaar gehaald, maar toch is ze nog niet echt doorgebroken. Om te ontsnappen aan het strakke regime van haar ouders én om te bewijzen dat ze een goede actrice is, besluit ze mee te doen aan de wedstrijd. Binnen de kortste keren staan de drie jongeren als vijanden tegenover elkaar in de strijd om de meeste ‘klanten’. Wanneer Ira een extra element invoegt, door als eis te stellen dat de jongeren icoon Madison moeten binnenlokken, neemt de vijandigheid alleen maar toe en komt het slechtste in de jongeren naar boven. Helaas gooit Madison roet in het eten.  

Noël weet op perfecte wijze thema’s als macht, jaloezie en roem vorm te geven. Ze beschrijft niet alleen het machtsspelletje van Ira perfect, ook maakt ze de veranderingen in het gedrag van de jongeren toonaangevend voor hetgeen macht met je doet. Alleen Tommy lijkt op het oog de kracht van de roem te kunnen weerstaan, alle andere personages veranderen langzaam in onhebbelijke figuren.

Niet alleen de thematiek van Rivalen maakt het verhaal aantrekkelijk. Noël werkt alle personages goed uit en brengt ze tot leven. De verschillen tussen de protagonisten worden tot in detail weergegeven; je ziet ze terug in gedachten, gevoelens en gedrag. Daarbij onderstreept Noël de uitspraak dat in Hollywood alles kan. Het verhaal in Rivalen neemt al snel soapachtige vormen aan, waardoor het niet minder dan aantrekkelijk wordt om het verhaal te lezen. Layla, Aster en Tommy zetten allerlei middelen in om klanten en Madison naar hun nachtclub te krijgen en niet zelden wordt daarbij een kant gekozen waarbij iemand anders lijdt: alles lijkt gerechtvaardigd. Slechts Tommy lijkt op het correcte pad te blijven. Hoewel je als lezer eigenlijk wel weet wat wel en niet kan, smul je van de acties en gedachten van de jongeren.  

Tot ver over de helft lijkt Rivalen een boeiende Hollywoodsoap. Met de toevoeging van Madisons verdwijning creëert Noël langzaam een politieverhaal. Waar de suspense lange tijd ver te zoeken is, neemt de spanning in de laatste honderd bladzijden gestaag toe. Helaas slaat Noël hierin door. Het tot dan toe soapachtige verhaal verliest het restje aannemelijkheid door het slot. In de slotpassages voegt Noël allerlei suspense-elementen toe in de vorm van dreigfilmpjes, chantagefoto’s en verbonden, om het verhaal op bizarre wijze te laten eindigen. In Hollywood kan alles, maar dit is té: het doet afbreuk aan het, tot dan toe, boeiende en goed opgebouwde verhaal. Rivalen boeit, maar eindigt over de top.