Gruwelijk realistisch

‘Ik schrik ervan dat zoveel jongeren zich daarmee bezighouden. Ik vond dit het heftigste boek om te schrijven.’ Mel Wallis de Vries’ woorden spreken boekdelen. Met haar nieuwste jeugdthriller Schuld brengt de succesvolle auteur niet alleen een echte pageturner op de markt, maar bespreekt ze ook een actueel en ingrijpend thema. ‘Ze zullen allemaal doen alsof ze het vreselijk vinden wat er met me is gebeurd, terwijl ze in het echt nog nooit met me hebben gepraat.’  

Wanneer de jonge Leila op een dag zelfmoord pleegt, is het onrustig op haar middelbare school. Na een paar dagen lijkt het gewone leven weer verder te gaan. Tot het moment dat verschillende andere meiden zelfmoord plegen. Wanneer de zestienjarige Tess plotseling dreigbrieven ontvangt, lijkt niets meer zeker. Is er wel sprake van zelfdoding? Is ze veilig? Met gevaar voor eigen leven probeert ze uit te zoeken wat er aan de hand is.  

‘Leila’s dood was geen zelfmoord. Het was moord. Waarom begrijpt niemand dat?’ Het begin van Schuld roept direct spanning op: een meisje dat zelfmoord pleegt, een onduidelijk personage dat zegt dat het moord was en een lijstje met vijf meisjesnamen, waarbij ‘Leila’ al doorgekrast is; je wilt direct weten wat er aan de hand is. Vervolgens leidt Mel Wallis de Vries je naar een rustiger verhaal: het verhaal van het tweede meisje van de lijst, Kate. Via kleine opmerkingen als ‘Wil je soms dood? Dit was fucking zelfmoord’ en de mysterieuze ‘dader’ neemt ze je mee in de zoektocht naar wat er gebeurd is en wie het heeft gedaan. Door kleine aanwijzingen, die impliciet en expliciet verweven zijn in het verhaal, wordt het verhaal een echte ‘whodunit’ en kom je stapje voor stapje dichter bij de onthulling van de dader.  

Niet alleen de spanning in Schuld is voelbaar. Ook de realistische beschrijvingen en de dialogen zorgen ervoor dat het verhaal levensecht wordt. De problemen die ontstaan na een foto op Facebook, het verdriet na het overlijden van een dierbare en de thematiek zijn zó herkenbaar. Het boek bezorgt je bovendien kippenvel met passages als ‘Ik wend mijn hoofd af als de trein passeert. Ik hoor de wielen piepend blokkeren, als een hoge, langgerekte schreeuw om hulp. Maar het is te laat’.  

‘Zou dit iets te maken hebben met mijn nieuwe status als meest besproken, gelikete en getagde leerling van deze week?’ De personages in Schuld lijken zo uit het echte leven gerukt. Het puberende meisje Yara, de eenzame Tess en de ietwat arrogante Kate; je kunt ze vergelijken met iemand uit je omgeving. Ook de mysterieuze dader verdient door zijn opmerkingen soms een beetje medeleven: ‘Ik zou van haar kunnen houden als ze iemand anders was geweest… Maar nu moet ik haar vermoorden.’ Helaas creëert de schrijfster op dit punt weinig diepgang. Meer dan een beetje krijgen wij niet te weten over deze personages, waardoor we ze niet écht in ons hart kunnen sluiten.  

De thematiek is actueel. Mel Wallis de Vries verwerkt een zwaar en beladen onderwerp op een emotionele manier. Daarmee maakt ze het verhaal tot meer dan alleen maar spannend. Door middel van kleine opmerkingen of gebeurtenissen werkt de schrijfster deze thematiek uit, die de volledige ruimte krijgt aan het einde van het verhaal: een prima keuze.    

Ondanks de wisselende diepgang en een enkele clichématigheid in het verhaal – ‘Hé tas, waar ga je met die jongen naartoe?’ – , bevat Schuld een spannend verhaal. Waar het einde eerst voorspelbaar lijkt, creëert Wallis de Vries toch een mooie, zeer onverwachte wending en gunt ze je een uniek kijkje in het dagboek van een van de meisjes. Daarmee sluit ze het boek angstaanjagend realistisch af.  

Met Schuld staat een thriller van formaat, een verhaal dat je kippenvel bezorgt. ‘Maak de wereld klein en overzichtelijk, en hou je aan het lijstje. Zo simpel is het. En zo simpel zal het ook zijn met Tess. De volgende…’