Valt een keiharde zakenwereld te combineren met romantiek?

Wie ooit dacht dat het welbekende Hyves-gevoel of msn-geluidje diep was weggestopt in één van de krochten van de sociale media heeft het mis! Julie van Mol (1974) gaat in Sterker door strijd met de lezer terug naar de ‘goeie oude tijd’: 2007. Hoofdpersonage Anouk laveert als nieuwe inwoner van Rotterdam in de jaren waarin de crisis ontstond, Bokito zijn kooi verliet, aan de vooravond van de hoogtijdagen van Hyves.

Heel herkenbaar is de enscenering van Van Mol. Zeer getailleerd geeft ze de locatie waar Anouk verblijft weer; het drukke Rotterdam anno 2007 (V&D incluis) waar je je als nieuwkomer soms heel eenzaam kunt voelen. Anouk verhuist naar de stad om dichter bij haar werk te wonen. Daar doet ze het goed. Wanneer leidinggevende Esther met zwangerschapsverlof gaat, mag Anouk van het hoofd van de afdeling, Stefan, tijdelijk haar functie overnemen. Dit is haar kans om te bewijzen wat ze waard is. Bovendien is dit haar kans om wraak te nemen op die vervelende collega Marieke.

Tegelijkertijd maakt ze op aanraden van mensen uit haar omgeving, om contacten te leggen, een Hyves-account aan. Al snel heeft ze contact met onder andere Ilse en Mark. Met Mark lijkt de klik direct gevonden. Binnen no time maken ze een afspraak en ontmoeten ze elkaar in het echt. Mark lijkt in alles de ware.

Met een verhaal zonder weltschmerz, maar vol beschrijvingen van alledaagse gebeurtenissen raakt Van Mol bij menig lezer vast en zeker een gevoelige snaar. De typering van Anouk werkt daarbij grotendeels versterkend. Hoewel ze bij vlagen overkomt als een ongeleid projectiel, dat niet altijd evenveel structuur geeft aan haar leven (“Mensen met een veelvoud aan volgeladen tassen en een hebberige blik op de etalages vervolgden hun weg onverstoorbaar. Shoppen, dat moest ik ook maar eens gaan doen.”), vertoont ze tevens herkenbaar gedrag. Haar liefde voor balletje Mark, waardoor ze hem als een trouw hondje lijkt te volgen, haar prestatiedrang op haar werk en haar ‘jaloezie’ – want zo kun je het misschien wel noemen – tegenover Marieke; het maakt Anouk tot een echt mens. Heel af en toe slaat Van Mol hierbij door. Het gedrag van Anouk naar Marieke is niet geheel te verklaren, vanwege de gebrekkige achtergrondinformatie, waardoor haar bewoording tegenover Marieke allesbehalve terecht aanvoelt:

“In de tussentijd verstrekte een bank geen of zeer moeizaam een hypotheek – zei Anna – tot grote inwendige hilariteit bij mij: dat wicht woonde voorlopig dus nog gezellig bij haar ouders.”  

In de start van het verhaal is Van Mols schrijfstijl niet heel aantrekkelijk. De eerste hoofdstukken worden gesierd door gekunstelde conversaties tussen bijvoorbeeld Stefan en Anouk. Bovendien worden erg veel uitingen tot in den treure uitgelegd: "Dank je, wie weet doen we dat. Beloftes doe ik alleen als ik weet dat ik ze kan nakomen." Gelukkig verandert dit naarmate het verhaal vordert. De gesprekken nemen natuurlijkere vormen aan en groeien langzaam uit tot sterke dialogen. De verhaallijn is helder en de plot is gevarieerd. De lezer switcht tussen het privéleven en het werkleven van Anouk, maar ziet ook dat een en ander niet los te zien is. Langzaam glijden ze met Anouk mee naar het punt waarop je eigenlijk een stapje terug moet doen, maar het niet doet omdat het allemaal zo lekker gaat.

Helaas doet het verhaal op diverse plaatsen ‘hap-snap’ aan. Geen enkel lijntje, of het nou gaat om het contact met de familie van Anouk, het hardlopen in het bos of het verhaal van buurvrouw Sjaan, lijkt echt uitgewerkt te worden. Centraal staat het leven van Anouk, maar dat verliest diepgang en uitwerking door talloze lijntjes die gelegd worden, maar slechts met hink-stap-sprong bewandeld worden.

Sterker door strijd is een heerlijke roman voor tussendoor. De lezer die op zoek is naar diepgang, unieke thema’s of een bijzondere schrijfstijl blijft hongerig. De lezer die zoekt naar een aantrekkelijk geschreven verhaal over een alledaagse Rotterdamse hardwerkende vrouw, krijgt met Van Mols debuut genoeg te snoepen.