Een wereldje fantasie

"Het Moeras. In al zijn pracht en praal. En in al zijn verdorvenheid, die diepgeworteld is. Heel diepgeworteld zelfs." De lezer heeft er even op moeten wachten, maar met Rennen voor je leven schrijft David Baldacci het bloedstollende vervolg in de serie 'The Finisher'. Al met de eerste woorden brengt hij je terug naar het leven van Vega Jane en zet hij je in de wereld van de Buitenliggers, de Bitterlingen, de Steenlingen, de Eko’s en de Kobolds: "'Hoe zien die steenlingen er dan uit?’ vroeg Delhp nerveus. Doorn keek hem ernstig aan. ‘Ze zien eruit als het laatste wat je ooit in de duisternis wilt zien opdoemen, knul. Verdomde stéééénlingen,’ voegde hij er walgend aan toe." Tijd om te wennen heb je niet. Samen met Vega Jane zul je strijden tot het bittere eind.

Slechts een paar bladzijden reserveert Baldacci voor een korte situatieschets. In weinig woorden blikt hij terug op de twee eerdere delen uit de serie en vertelt hij de lezer waar Vega Jane is, met wie ze daar is en waarom ze daar is. En dan, na drie bladzijden, voert hij de spanning op door Vega in levensgevaar te laten verkeren. Een betere manier om een boek aantrekkelijk te maken is er niet.

Vega, haar vriend Delph en hond Harry Twee zijn in het Moeras aangekomen. Al snel ontmoeten ze koning Doorn. Waar koning Doorn in eerste instantie te vertrouwen lijkt, blijkt het tegendeel al snel waar. Vega en haar bondgenoten zijn in gevaar en moeten proberen te vluchten. Wanneer dit eindelijk lukt, raakt Vega Delph kwijt en ontmoet ze gnoom Seamus. Hij brengt haar naar Astrea. Astrea kan Vega en haar maatjes meer vertellen over het Moeras. Maar kan ze Delph ook terugbrengen? En kan Vega het Moeras met al zijn vreemde wezens overleven?

Baldacci gunt zowel Vega als de lezer geen rust. Bladzijde naar bladzijde en hoofdstuk na hoofdstuk plaatst de auteur de personages uit het verhaal in nieuwe, vaak levensbedreigende situaties die ze moeten oplossen. Regelmatig moet Vega het gevecht met een of ander fantasiewezen aangaan om haar leven, of het leven van een ander te redden. Enerzijds werkt deze grote hoeveelheid actie zeer positief: Rennen voor je leven verveelt geen moment. Helaas wordt de keerzijde van de medaille ook snel duidelijk: Baldacci gebruikt zoveel actie in het boek dat de lezer 'actiemoe' dreigt te worden: er zit geen moment rust in het verhaal.

Ook het plot van Rennen voor je leven bevat twee kanten. Enerzijds schrijft Baldacci een uniek en zeer goed geconstrueerd verhaal. Hij verwerkt hedendaagse thema’s over macht en machtsmisbruik in een wereld vol fantasie. Op die manier nodigt hij de lezer uit tot reflecteren over de huidige maatschappij. Tegelijkertijd bevat zijn verhaal prachtige beschrijvingen, waardoor zelfs de fantasiewereld een werkelijk tintje krijgt: “In plaats daarvan hadden ze lange klauwen die wel zo sterk als metaal leken. Ze waren krom en dodelijk…” Ook personages als koning Doorn versterken het verhaal door hun goed neergezette typeringen.

Helaas weet Baldacci de grens met betrekking tot het aannemelijke niet altijd aan te houden. Hier en daar verliest hij zichzelf in het geven van te veel fantasie-elementen op hetzelfde moment. Alleen al het feit dat Vega een ring op zak heeft waardoor ze kan verdwijnen, ze kan vliegen met iets, genaamd Destina, ze Elementa kan gebruiken als wapen en mensen kan genezen met Addersteen, spreekt boekdelen: fantasie alom. Alsof al die gegevens nog niet genoeg zijn, voegt Baldacci vervolgens een hele rits aan bijzondere, onbekende wezens toe, waardoor hij de lezer helemaal uit de realistische wereld trekt. Het Moeras heeft niets meer met onze wereld te maken.

In plaats van het verhaal af te ronden, opent Baldacci op driekwart van het boek het verhaal opnieuw. Door Vega Jane toverkrachten te gunnen, maakt hij duidelijk dat haar verhaal nog niet af is. Met een Harry Potter-achtig ‘toveren voor dummies’ rondt hij zijn bloedstollende en actievolle fantasieverhaal af. Voor even.