Goddelijke romances in de laatste vlucht

Na Vervloekt en Verloren, waarin de bijzondere Helen grootse avonturen tegemoet ging, komt er met Verliefd, het derde deel uit de ‘Goddelijk’-serie van Josephine Angelini, een einde aan haar belevenissen. Met deze spannende Young Adult-roman, vertaald door Lia Belt, verbindt ze nog één keer het aardse leven met het de Griekse mythen die de wereld rijk is. Nog één keer daalt de lezer af.    

In Vervloekt en Verloren werkte Helen zich steeds dieper in de nesten en moest ze op zoek naar de Fürien om de veiligheid van de Huizen te waarborgen. Als afstammeling van de Griekse goden heeft ze machten die een ander niet heeft. Nu de goden los zijn en er gevaar dreigt, moet ze de krachten inzetten om dat probleem op te lossen. Ze zal als Afdaler regelmatig naar de Onderwereld moeten, waar ze met onder andere Hades spreekt. Tegelijkertijd kampt ze met de herinneringen en beelden die zij ziet van belangrijke personen uit geschiedenisverhalen of andere versies van zichzelf. Meer alleen dan samen moet ze de wereld proberen te redden, terwijl ze ook op liefdesvlak voor een uitdaging staat. Kiest ze voor de liefde van haar leven Lucas of voor de bijzondere Orion?    

‘Helen zag haar andere ik weer. Ze werd op een stoffige straat onderuit geschopt door een woedende mensenmenigte.’    

Veel tijd om te wennen aan de situatie van Helen gunt Angelini je niet, in tegenstelling tot bij de eerdere delen. Vanaf de eerste bladzijde plaatst ze je in de wereld van de goden, de Telgen en de Schrikgodinnen en gaat het leven van Helen verder. Zonder enige houvast te krijgen, glipt de lezer mee naar de Onderwereld, ziet een gewonde Helen en blijft achter met vragen die lange tijd onbeantwoord zullen blijven. Gelukkig prikkelt Angelini daarbij wel de fantasie: ze creëert een omgeving met weinig concrete beschrijvingen. Jij mag je wereld scheppen, iets wat het boek veel goeds doet.    

De plot in Verliefd blijkt al snel even sterk als de plotopbouw in eerdere delen. Angelini verweeft wederom op bijzondere wijze de Griekse mythen met het leven van Helen en maakt uitstapjes naar oude verhalen als het verhaal over Lancelot en Guinevere of – natuurlijk – Helena van Troje. Bovendien bouwt ze de spanning in het verhaal zorgvuldig onder andere op door Helen in twee werelden te laten functioneren. Zonder enorme perioden van tijd over te slaan of onlogische onverwachte wendingen te creëren, maakt ze het verhaal van Helen tot een succesvolle pageturner.    

Helaas scoort het verhaal minder punten als het gaat om de typering van de personages. Anders dan in eerdere delen zijn de personages vooral goden en andere mythische wezens en verliezen ze hun menselijke aard. Waar menig lezer in vorige stukken de personages ook herkende als vaders, moeders, pubers en geliefden, is deze herkenning hier minder aanwezig. Clichématig is zelfs de uitwerking van de in de loop van het verhaal ontstane liefdesrelaties en de aloude verboden liefde.    

Met een einde waarin de mythische wereld floreert, de Kraken komen, Troje in alles herkenbaar is en de Myrmidons hun slag kunnen slaan, werkt Angelini toe naar een afronding. Hoewel het einde wankelt vanwege enerzijds de soms wat toevallige oplossingen die plotseling aan komen waaien en anderzijds de onverwachte wendingen, blijft het verhaal in het algemeen aantrekkelijk. Angelini levert goed verzorgde dialogen af en geeft in het slot nét het beetje actiespanning dat het boek nog miste. Terwijl de lezer nog geen afscheid heeft genomen van de mythische wereld vol goden, keert Helen terug naar haar eigen wereld en laat ze haar inmiddels volwassen gezicht zien. Angelini maakt haar trilogie daarmee op waardige wijze af: het verhaal is rond, over en bijna uit.