Actueel, aantrekkelijk maar een beetje cliché

‘En? Is-ie leuk?! Of heeft hij tienduizend puisten en een kale plek op zijn kop?’ Elena ontmoet via internet de 16-jarige Tim. Direct volgen uitgebreide gesprekken via WhatsApp en langzaam krijgt Elena gevoelens voor deze charmante jongen. Wanneer Tim haar uitnodigt voor chatseks, twijfelt ze, maar accepteert ze het aanbod. Tim lijkt haar prins op het witte paard en Elena ziet de lieve Daan niet meer staan. Maar schijn bedriegt. Wanneer Tim af wil spreken, blijkt hij niet de aantrekkelijke 16-jarige jongen van de foto te zijn. Voor Elena is het dan echter [volgorde] al veel te laat.  

Met Vijftien brengt Marlies Slegers opnieuw een spannend boek over een actueel thema op de markt. Waar Onder mijn huid over de gevaren van naaktfoto's op internet vertelt, gaat Slegers met Elena's verhaal een stapje verder en bespreekt ze het gruwelijke fenomeen grooming. Hoewel Vijftien slechts een summier uitgewerkt en een niet geheel vernieuwend verhaal bevat, waarbij clichébeelden alom aanwezig zijn, is het verhaal aantrekkelijk, spannend en grotendeels realistisch. Slegers toont heel duidelijk hoe makkelijk grooming gaat en hoe gevaarlijk het is. Haar boodschap is helder: pas op.  

"SVP DELEN! VERMIST: WIE HEEFT ELENA KONINGS GEZIEN?" Slegers start alarmerend en ronduit spannend. Als lezer wil je direct weten waar Elena is, wat er gebeurd is en hoe het zover heeft kunnen komen. Gelukkig weet Slegers de antwoorden lang verborgen te houden. Ze neemt je mee naar het begin van alle ellende, drie maanden eerder. Die drie maanden beslaan het verhaal van Elena tot haar verdwijning, waarbij Slegers vaak spanning creëert door de lezer op het verkeerde been te zetten. Met cliffhangers en kleine vooruitwijzingen bezorgt ze de lezer het euforische 'ik-weet-hoe-het-gaat-eindigen'-gevoel, om dezelfde lezer vervolgens te verrassen met een onverwachte plotwendingen. Daarbij toont ze zich meester in het oproepen van vragen en geeft ze uiterst gedoseerd informatie over Tim. Met al deze elementen zorgt Slegers voor een waar pagetuner-effect.  

Het verhaal in Vijftien is goed geconstrueerd. Langzaam vallen alle puzzelstukken in elkaar, en als volleerd thrillerschrijfster weet Slegers de échte ontknoping lang geheim te houden. Naarmate de datum 3 mei, de dag waarop Elena zal verdwijnen, nadert, neemt de spanning toe. Hoofdstukken worden korter, perspectiefwisselingen volgen elkaar sneller op en Slegers gebruikt meer plottwists om haar verhaal kracht bij te zetten. Helaas maken die wendingen het verhaal hier en daar onrealistisch. Zo laat Elena's moeder haar vijftienjarige dochter, zonder te weten hoe laat ze thuis gaat komen, een hele nacht de stad in gaan, onder het mom 'je bent wel oud genoeg'. Weliswaar bevorderen zulke elementen het verhaaltempo en de spanning, ze doen de geloofwaardigheid afnemen. Gelukkig combineert Slegers deze elementen met uiterst realistische dialogen en gebeurtenissen. Het hele proces grooming beschrijft ze gedetailleerd en zó herkenbaar, dat het verhaal gaat leven.  

Net als bij Onder mijn huid vervalt Slegers binnen het verhaal in het geven van clichébeelden. Elena vertolkt het prototype puber dat in veel verhalen opgevoerd wordt: ze heeft een hekel aan haar stiefvader en heeft geen zin in het moeilijke huiswerk van wiskunde: "Pieter voelt als een indringer in ons huis. Ik vond het altijd heerlijk om beneden met mam te zitten, maar Pieter lijkt alle ruimte in te nemen." Ook Tim vervult vanaf het begin de rol van de overbekende smeerlap. Hoewel Slegers met uitgebreide gedachtebeschrijvingen en traumatische verledens de personages diepgang probeert mee te geven, krijgt ze ze niet écht van het papier. Elena blijft lange tijd de naïeve puber van wie je vooraf al weet dat ze verkeerde keuzes gaat maken en Tim raakt zijn label 'viezerik' niet meer kwijt. Slegers verzaakt in het geven van beweegredenen.  

Tegen het einde van Vijftien neemt het verhaaltempo toe: 3 mei nadert. Waar Slegers in het hele verhaal gedetailleerd en zorgvuldig te werk gaat, lijkt het einde afgeraffeld. Niettemin weet Slegers de spanning tot het einde hoog te houden. Met Vijftien zet ze een mooi boek neer: spannend, actueel, aantrekkelijk, maar een beetje cliché.