Spetterend laatste deel van onze Geek Girl
‘Mijn naam is Harriet Manners en ik ben een geluksvogel.’ Nerdy model Harriet ziet zichzelf als de ultieme geluksvogel, als ze afdaalt naar Australië. In het zesde en laatste deel van de serie ‘Geek Girl’ start ze haar laatste avontuur op modellengebied. Ze daalt samen met vriendin Nat en oma Bunty af naar Australië, waar ze veertien dagen gruwelijk goed vakantie gaat vieren, zo zegt ze zelf. Echter, Holly Smale zou Smale niet zijn als ze Manners niet vanaf minuut één in bijzondere situaties laat verkeren. Geek girl voor altijd wordt daarmee hét slotstuk waarvan de Geek-lezer van A tot Z kan genieten.
‘Mijn eigengereide vader is weer gaan werken bij het reclamebureau waar hij vorig jaar werd ontslagen en begon meteen met een nieuwe poging om opnieuw ontslagen te worden, en mijn kleine zusje Tabby heeft haar eerste woordje gezegd. (…). Wilbur is weer een Agent Supreme Extraordinaire, en de laatste keer dat ik hem zag stond hij zichzelf onder de regenboogglitter te spuiten.’
In één klap, middels een korte samenvatting van de stand van zaken, plaatst Harriet de lezer midden in haar leven. Samen met Bunty en Nat is ze op weg naar Australië, waar ze zal genieten van een welverdiende vakantie. Echter, Harriet zou zichzelf niet zijn als ze niet stiekem andere plannen had. Allereerst verdient Nat het om met haar kledingontwerpen in de spotlights te staan en daarnaast wil Harriet zelf ook doorbreken op het andere continent. Ze laat bijna-vriendje Jasper achter en gaat op pad met een tot op de minuut uitgewerkt plan. Helaas blijken dit plan én het feit dat ex Nick ook in Australië vertoeft twee bronnen van enorme problemen.
Vanaf de eerste letter ademt Voor altijd succes. Smale hanteert haar succesformule waarbij ze Harriet het nerdy model laat zijn. Kenmerkend voor eerdere delen, en ook voor dit deel, zijn de talloze weetjes die door Harriet gekoppeld worden aan haar eigen leven. Ze maken het verhaal, alsmede Harriet zelf, uiterst bijzonder:
‘Midden in een menselijk oor zitten drie piepkleine botjes, nog kleiner dan een rijstkorrel. Dat zijn de gehoorbeentjes, en het zijn de enige lichaamsdelen die niet veranderen naarmate je ouder wordt. Volgens mij geldt dat ook voor echte vriendschap.’
Tegelijkertijd zorgen ze ook voor de humoristische factor in het verhaal. De manier waarop Harriet (en dus ook Smale) de combinaties elke keer weet te vinden is uniek en heeft regelmatig filmische voorstellingen tot gevolg:
‘Mensen kunnen per seconde maximaal veertien klanken voortbrengen, maar ik denk dat mijn beste vriendin die theorie aan het toetsen is.’
Ook model Harriet zelf zorgt voor veel vertier. Haar anti-modellengedrag laat de wereld zien dat je altijd moet genieten van het leven met bijvoorbeeld pizza en taart. Hoewel de zeventienjarige bij vlagen uiterst voorspelbaar en zeer naïef reageert waardoor ze van de ene ellendige situatie in de andere belandt, raakt ze de lezer toch. Smale heeft van haar hoofdpersoon geen diepgaand en zeer goed uitgewerkt personage gemaakt, maar scoort hier juist met de oppervlakkigheid: ver van tevoren ziet de lezer aankomen dat er dingen verkeerd zullen gaan, maar toch smul je ervan wanneer het gebeurt.
Regelmatig scoort Smale gemakkelijk met voorspelbare en overdreven situaties. Voor altijd is net als eerdere delen een boek vol hoge bergen en diepe dalen. In slechts twee bladzijden kan Harriet van een hemelse situatie in een gruwelijke gebeurtenis terechtkomen, om vervolgens weer te genieten van alle succesjes die ze behaalt. Smale stort met liefde een enorme bak ellende uit over haar hoofdpersoon, en laat de lezer meegenieten. Hoewel dit qua diepgang en originaliteit niet altijd een prijs verdient, en zelfs de geloofwaardigheid van het verhaal tart, is het toch aantrekkelijk. Dat zit hem vooral in de schrijfstijl van Smale. De scenische, bijna filmische weergaven van bepaalde situaties maken dat het voor de lezer onmogelijk wordt geen beelden op te roepen bij Harriets verhaal:
‘Mensen duiken aan de kant terwijl ik snel over de grond wordt meegetrokken, als een geobsedeerde hond die weigert zijn kauwspeeltje los te laten.’
Met Voor altijd sluit Smale een serie die boek voor boek meer over de top en tegelijkertijd aantrekkelijker werd. Er komt een einde aan de aandoenlijke, gekke en nerdy Manners. Kakkerlakkenkak.
Reageer op deze recensie