Lezersrecensie
Adébáyọ̀ laat een stukje Nigeria tot leven komen
Ayọ̀bámi Adébáyọ̀ (1988) is een jonge schrijfster, geboren in Lagos, en groeide op in Ifẹ, een kleine stad in het zuiden-westen van Nigeria, waar het grootste deel van de bevolking uit Yoruba bestaat. Ze deed haar Bachelor en Master in Ifẹ en vervolgens een Master Creative writing in de UK. Ayọ̀bámi Adébáyọ̀’s debuut Stay with me, werd zeer goed ontvangen en ze won daarvoor diverse prijzen.
In haar tweede boek, Alles wat had kunnen zijn, laat Adébáyọ̀ wederom een stukje Nigeria tot leven komen. Ze schrijft zeer beeldend en bijna filmisch, de smaken, geuren en kleuren van een Nigeriaanse stad komen tot leven. Ze maakt gebruik van Yoruba woorden die niet vertaald worden, maar meestal wel goed te begrijpen zijn in de context. Veel woorden zoals gerechten of kledingstukken zijn te specifiek en onvertaalbaar. Het loont de moeite voor een lezer die minder bekend is met de Yoruba cultuur, om soms iets op te zoeken, om zo makkelijker een beeld te vormen. Als je meer bekend bent met de cultuur, is het juist door deze onvertaalde woorden, dat de specifieke beelden en smaken zich aan je opdringen.
Het verhaal van een jonge rijke, succesvolle vrouwelijke arts, wordt afgewisseld met het verhaal van een arme jongen, met een werkloze vader, die probeert te overleven en blijft dromen voor een betere toekomst. De korte hoofdstukken en het wisselende perspectief geven langzaam een steeds beter beeld van de personages. Uiteindelijk versneld het tempo en komt het tot een verrassende ontknoping.
De verhalen raken elkaar op een geloofwaardige manier, want echt verweven worden ze niet. De contrasten tussen rijk en arm zijn daarvoor te groot. De schrijfster toont Nigeria en allerlei aspecten uit de samenleving: politieke corruptie, huiselijk geweld, armoede en rijkdom die zo naast elkaar leven, de problemen in onderwijs en ziekenhuizen.
Het toegankelijke boek geeft een prachtige kans om eens in een andere cultuur te duiken en op die manier weer een klein stukje van onze wereld te ontdekken.
In haar tweede boek, Alles wat had kunnen zijn, laat Adébáyọ̀ wederom een stukje Nigeria tot leven komen. Ze schrijft zeer beeldend en bijna filmisch, de smaken, geuren en kleuren van een Nigeriaanse stad komen tot leven. Ze maakt gebruik van Yoruba woorden die niet vertaald worden, maar meestal wel goed te begrijpen zijn in de context. Veel woorden zoals gerechten of kledingstukken zijn te specifiek en onvertaalbaar. Het loont de moeite voor een lezer die minder bekend is met de Yoruba cultuur, om soms iets op te zoeken, om zo makkelijker een beeld te vormen. Als je meer bekend bent met de cultuur, is het juist door deze onvertaalde woorden, dat de specifieke beelden en smaken zich aan je opdringen.
Het verhaal van een jonge rijke, succesvolle vrouwelijke arts, wordt afgewisseld met het verhaal van een arme jongen, met een werkloze vader, die probeert te overleven en blijft dromen voor een betere toekomst. De korte hoofdstukken en het wisselende perspectief geven langzaam een steeds beter beeld van de personages. Uiteindelijk versneld het tempo en komt het tot een verrassende ontknoping.
De verhalen raken elkaar op een geloofwaardige manier, want echt verweven worden ze niet. De contrasten tussen rijk en arm zijn daarvoor te groot. De schrijfster toont Nigeria en allerlei aspecten uit de samenleving: politieke corruptie, huiselijk geweld, armoede en rijkdom die zo naast elkaar leven, de problemen in onderwijs en ziekenhuizen.
Het toegankelijke boek geeft een prachtige kans om eens in een andere cultuur te duiken en op die manier weer een klein stukje van onze wereld te ontdekken.
3
Reageer op deze recensie