Lezersrecensie
Indrukwekkend, aangrijpend & beklemmend
De twaalfjarige M. groeit op in een wereld vol chaos en geweld. Haar ouders hebben hun zaken nooit goed op orde, staan buiten de maatschappij, hebben geen gemeenschap opgebouwd en vluchten telkens weer om op een andere plek opnieuw te beginnen. M. gedraagt zich continu als een kameleon, ze is zich altijd aan het aanpassen om maar niet op te vallen, geen confrontaties uit te lokken en zo onzichtbaar mogelijk te zijn. In de buitenwereld zoekt ze naar aansluiting, wil ze dolgraag gezien worden en ergens bij horen, maar de meeste ontmoetingen zijn slechts vluchtig. Ze wordt regelmatig gepest door nieuwe klasgenoten, mensen kijken weg en wanneer ze af en toe voorzichtig de hoop krijgt dat het beter kan worden, wordt haar bestaan ontkend of moet ze weer in beweging komen en elders nogmaals proberen te wortelen.
Het gehele verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van M, waardoor je helemaal opgaat in haar pure belevingswereld, je haar ervaringen meebeleeft, je door haar ogen kijkt en de naargeestige sfeer op je gaat drukken. Je gaat met M. meeleven, wenst haar zoveel beters dan deze liefdeloze en harde jeugd, en waar sommige boeken schuren, is haar verhaal gewoonweg pijnlijk en zou je haar zo van de pagina’s af willen plukken om haar die geborgenheid te bieden waar ze zo naar verlangt.
De prachtige taal van Van Iperen geeft woorden en emoties aan het leven van M., terwijl zij zelf voornamelijk blijft zwijgen omdat ze beseft dat taal geen simpele wiskundesom is die voor iedereen dezelfde oplossing heeft, en hoe zou haar boodschap dan overkomen? De meeste ellende klinkt dan ook tussen de regels door, al komt het daardoor zéker niet minder hard binnen, en enkele passages voelen ietwat fragmentarisch aan. Hierdoor blijft je soms wat op afstand, lijkt de grens tussen werkelijkheid en fantasie af en toe te vervagen en dring je dan gevoelsmatig niet helemaal tot de kern door, maar het geheel is indrukwekkend, rauw, beklemmend, intens, aangrijpend en schrijnend.
Dit is een zeer gelaagd verhaal over opgroeien in en gevormd worden door een onveilige thuissituatie, over angst, onmacht en loyaliteit, over vastzitten in patronen en overleven, altijd in een vluchtstand staan, gevaar en veel te snel moeten opgroeien, maar toch ook over veerkracht en hoop. Het zet je aan het denken en hoewel je af en toe verlangt naar een adempauze wordt die M. ook niet gegund, waardoor je met haar mee blijft rennen, haar verhaal onder je huid kruipt en beklijft. Een verhaal dat je niet alleen leest maar vooral ook voelt, een erg sterk boek!
Het gehele verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van M, waardoor je helemaal opgaat in haar pure belevingswereld, je haar ervaringen meebeleeft, je door haar ogen kijkt en de naargeestige sfeer op je gaat drukken. Je gaat met M. meeleven, wenst haar zoveel beters dan deze liefdeloze en harde jeugd, en waar sommige boeken schuren, is haar verhaal gewoonweg pijnlijk en zou je haar zo van de pagina’s af willen plukken om haar die geborgenheid te bieden waar ze zo naar verlangt.
De prachtige taal van Van Iperen geeft woorden en emoties aan het leven van M., terwijl zij zelf voornamelijk blijft zwijgen omdat ze beseft dat taal geen simpele wiskundesom is die voor iedereen dezelfde oplossing heeft, en hoe zou haar boodschap dan overkomen? De meeste ellende klinkt dan ook tussen de regels door, al komt het daardoor zéker niet minder hard binnen, en enkele passages voelen ietwat fragmentarisch aan. Hierdoor blijft je soms wat op afstand, lijkt de grens tussen werkelijkheid en fantasie af en toe te vervagen en dring je dan gevoelsmatig niet helemaal tot de kern door, maar het geheel is indrukwekkend, rauw, beklemmend, intens, aangrijpend en schrijnend.
Dit is een zeer gelaagd verhaal over opgroeien in en gevormd worden door een onveilige thuissituatie, over angst, onmacht en loyaliteit, over vastzitten in patronen en overleven, altijd in een vluchtstand staan, gevaar en veel te snel moeten opgroeien, maar toch ook over veerkracht en hoop. Het zet je aan het denken en hoewel je af en toe verlangt naar een adempauze wordt die M. ook niet gegund, waardoor je met haar mee blijft rennen, haar verhaal onder je huid kruipt en beklijft. Een verhaal dat je niet alleen leest maar vooral ook voelt, een erg sterk boek!
1
Reageer op deze recensie