Lezersrecensie
Een prachtig verhaal over de oorlog en de impact op de volgende generaties
Een prachtig verhaal over de oorlog en de impact op de volgende generaties. In 3 tijdsperiodes volgen we de gebeurtenissen.
1) Het boek speelt zich af in het heden, waarin stiefdochter Charlene een weekend lang voor de oude en zieke Alma komt zorgen. Tijdens dit weekend wordt langzaam maar zeker steeds duidelijker hoe gebeurtenissen uit het verleden tot de huidige relatie tussen Alma en stiefdochter hebben geleid. Sofia, dochter van Charlene, komt tijdens het weekend lang en zo wordt ook de volgende generatie in het verhaal betrokken.
2) Alma herbeleeft de oorlog en specifiek, Blok 10 in Auschwitz, ze vertelt dit tijdens het weekend aan Charlene.
3) Tussen het heden en het oorlogsverleden door, herinnert Charlene (die zichzelf liever Charlie noemt) zich allerlei dingen die zij meemaakte in haar jeugd, ze beschrijft hier hoe Alma in haar leven kwam en haar jeugd verpestte.
Door deze verweven verhaallijnen wordt steeds duidelijker dat de oorlog niet alleen op Alma enorme impact heeft, maar ook op het leven van haar stiefdochter. En hoe ook weer de relatie van haar stiefdochter Charlie met haar eigen kinderen hierdoor beïnvloed wordt. De afwisselingen tussen de verschillende perspectieven worden duidelijk aangegeven met tijdsaanduiding (Vrijdagavond, Zaterdagochtend etc) voor hoe Charlie de huidige tijd ervaart, met nummers (1,2, ...) voor Charlies herinneringen en hoofdstuktitels voor de herinneringen van Alma. Dit is heel prettig, zodat er meteen duidelijkheid bestaat over wat je leest, ondanks dat alles in eerste persoon is geschreven. Door dit perspectief is het trouwens gemakkelijker met de hoofdpersonen mee te leven.
Omdat er zoveel gewisseld wordt is het toch moeilijk om echt te identificeren met een karkater in het boek. Voor Alma is duidelijk een slachtofferrol in de oorlog, maar daarna een daderrol weggelegd en daardoor is het moeilijker volledig met haar mee te leven. Je wordt tussen meedeleven en weerzin heen en weer geslingerd.
Het einde van het boek is naar mijn smaak te open en onduidelijk. Met het laatste hoofdstuk kan je als lezer alle kanten op. Ik had een iets minder open einde prettiger gevonden bij dit boek.
1) Het boek speelt zich af in het heden, waarin stiefdochter Charlene een weekend lang voor de oude en zieke Alma komt zorgen. Tijdens dit weekend wordt langzaam maar zeker steeds duidelijker hoe gebeurtenissen uit het verleden tot de huidige relatie tussen Alma en stiefdochter hebben geleid. Sofia, dochter van Charlene, komt tijdens het weekend lang en zo wordt ook de volgende generatie in het verhaal betrokken.
2) Alma herbeleeft de oorlog en specifiek, Blok 10 in Auschwitz, ze vertelt dit tijdens het weekend aan Charlene.
3) Tussen het heden en het oorlogsverleden door, herinnert Charlene (die zichzelf liever Charlie noemt) zich allerlei dingen die zij meemaakte in haar jeugd, ze beschrijft hier hoe Alma in haar leven kwam en haar jeugd verpestte.
Door deze verweven verhaallijnen wordt steeds duidelijker dat de oorlog niet alleen op Alma enorme impact heeft, maar ook op het leven van haar stiefdochter. En hoe ook weer de relatie van haar stiefdochter Charlie met haar eigen kinderen hierdoor beïnvloed wordt. De afwisselingen tussen de verschillende perspectieven worden duidelijk aangegeven met tijdsaanduiding (Vrijdagavond, Zaterdagochtend etc) voor hoe Charlie de huidige tijd ervaart, met nummers (1,2, ...) voor Charlies herinneringen en hoofdstuktitels voor de herinneringen van Alma. Dit is heel prettig, zodat er meteen duidelijkheid bestaat over wat je leest, ondanks dat alles in eerste persoon is geschreven. Door dit perspectief is het trouwens gemakkelijker met de hoofdpersonen mee te leven.
Omdat er zoveel gewisseld wordt is het toch moeilijk om echt te identificeren met een karkater in het boek. Voor Alma is duidelijk een slachtofferrol in de oorlog, maar daarna een daderrol weggelegd en daardoor is het moeilijker volledig met haar mee te leven. Je wordt tussen meedeleven en weerzin heen en weer geslingerd.
Het einde van het boek is naar mijn smaak te open en onduidelijk. Met het laatste hoofdstuk kan je als lezer alle kanten op. Ik had een iets minder open einde prettiger gevonden bij dit boek.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Marloes
Gesponsord
Het intrigerende verhaal achter de moordenaar van Willem van Oranje. Vol spanning en gruwelijke plottwists!
Een indringend verhaal op het scherp van de snede, vanuit de belevingswereld van de strafrechtadvocate die als slachtoffer moet strijden voor een eerlijke behandeling onder het recht waar ze altijd in heeft geloofd.
Hetzelfde boek lezen brengt mensen samen: je hebt direct iets om over te praten! Daarom lezen we in november met heel Nederland 'Joe Speedboot' van Tommy Wieringa. Je haalt het boek gratis op bij je bibliotheek.
