Een intrigerend puzzelmysterie

True crime-auteur Amanda Bailey krijgt de opdracht om een boek te schrijven over het mysterie rond de Alperton Angels-sekte. Achttien jaar geleden vielen er in één nacht vier doden, werd de sekteleider opgepakt en verdwenen twee tieners met een baby, maar niemand weet wat precies heeft geleid tot de fatale gebeurtenissen en van de verdwenen personen ontbreekt nog altijd ieder spoor. Amanda is slim, doortastend, brutaal en vastberaden om eindelijk antwoorden te vinden op onbeantwoorde vragen, en om dat doel te bereiken hoopt ze de baby te vinden, of in ieder geval de tieners, en zo haar verhaal vanuit een uniek perspectief op te bouwen. Het is een ambitieus plan, en wanneer ze wordt gedwongen om samen te werken met een collega-journalist, iemand die haar in het verleden pijn heeft gedaan, wordt de zoektocht naar de waarheid steeds gecompliceerder.

Samen met Amanda duik je in de zaak, en dit is geen vloeiend geschreven misdaadverhaal, maar een document vol e-mails, WhatsApp-berichten, krantenknipsels, artikelen, delen uit een roman en een filmscript en transcripties van interviews. Je leest hoe Amanda contacten legt, puzzelstukjes verzamelt, met allerlei betrokkenen uit het verleden spreekt, hier en daar wordt tegengewerkt en steeds een stapje dichter bij de oplossing komt, wat niet geheel ongevaarlijk blijkt te zijn, omdat ze duistere zaken en een web van leugens blootlegt. Het format zorgt ervoor dat je mee gaat speuren, minieme aanwijzingen probeert te vinden en door goed op te letten en af en toe terug te bladeren kun je tegenstrijdigheden in de verklaringen ontdekken, maar door het chronologische verslag duurt het lang voordat je echte verbanden ziet en de hele puzzel gelegd kan worden.

Dit intrigerende mysterie zorgt voor een erg leuke leeservaring, want het is een gelaagd, sterk uitgedacht, origineel opgebouwd en knap geconstrueerd geheel dat je aan het denken zet. De verschillende verhaallijnen zijn mooi met elkaar verweven, de zaak is boeiend, het psychologische aspect is goed uitgewerkt en door hun berichten leer je de interessante personages steeds beter kennen. De spanningsboog wordt niet erg strak gespannen, maar Hallett weet je nieuwsgierigheid te wekken en vast te houden, ze verwerkt humor in het verhaal (zo is het commentaar van de assistente die de interviews transcribeert regelmatig grappig), ze laat je twijfelen aan de ware toedracht en ze weet je op het verkeerde been te zetten, waardoor de verschillende wendingen en de ontknoping je zullen verrassen. Dit is een dossier vol bewijsmateriaal waarmee amateurdetectives zich uren kunnen vermaken! Aan het einde blijft er één vraag over: breng je het dossier naar de politie of stop je het weer terug in de kluis?