Lezersrecensie
Verrassend boek met veel ruimte voor eigen interpretatie
Harry Kalmer is, nu voor het eerst, na zijn dood in 2019, vertaald in het Nederlands. Zijn Zuid-Afrikaanse afkomst en de preview maakten mij nieuwsgierig naar dit boek.
Een land zonder vogels klinkt als een dystopie, en dat is het dan ook. Enorme klimaatveranderingen zorgden onder andere voor het verdwijnen van vogels. Daarnaast is de staatsvorm in het Zuid-Afrika van Kalmer een econocratie, en zodanig ingericht dat de burgers worden onderdrukt. Er heerst geen echte vrijheid meer, muziek, boeken, media, geloof, alles lijkt ingeperkt te worden. Het boek speelt zich af in de nabije toekomst.
Tegen deze achtergrond raakt een arts, Adam Burger, betrokken bij een complot. Het boek is uit 3 delen opgebouwd.
In het eerste deel, fladderen, maak je kennis met Adam en leer je iets over zijn geschiedenis. Kalmer heeft hier mooi afgewisseld tussen de gebeurtenissen in het heden en een reflecterende brief die Adam schrijft aan zijn overleden vrouw.
Daarna volgt in het tweede deel, vliegen, de vlucht die Adam doormaakt samen met het verzet. Kalmer gebruikt vooral hier een zeer korte bondige schrijfstijl, en dit deel speelt zich in het heden af. Dit geeft het verhaal grote vaart en het is knap hoe Kalmer met weinig woorden een situatie of gevoel kan schetsen, bijvoorbeeld: “Hartkloppingen. Oppervlakkige ademhaling. Paniek. ...".
Landen is het laatste deel, en hierin komt Kalmer met een verrassende ontknoping van het boek. Kalmer geeft met dit boek een waarschuwing af, en de lezer wordt aan het denken gezet. Niet alleen over hoe het mogelijk is dat de beschreven samenleving heeft kunnen ontstaan, maar ook over hoeveel keuzevrijheid de burger echt nog had in het boek en hoever je zult gaan een geliefde te redden. Omdat het boek met veel korte zinnen, erg snel leest is het goed mogelijk de gelaagdheid te missen en het meer als avontuur te lezen. Wie de tijd neemt er eens rustig over na te denken, zal genieten van dit verrassende boek waarin Kalmer veel ruimte overlaat voor eigen interpretatie.
Een land zonder vogels klinkt als een dystopie, en dat is het dan ook. Enorme klimaatveranderingen zorgden onder andere voor het verdwijnen van vogels. Daarnaast is de staatsvorm in het Zuid-Afrika van Kalmer een econocratie, en zodanig ingericht dat de burgers worden onderdrukt. Er heerst geen echte vrijheid meer, muziek, boeken, media, geloof, alles lijkt ingeperkt te worden. Het boek speelt zich af in de nabije toekomst.
Tegen deze achtergrond raakt een arts, Adam Burger, betrokken bij een complot. Het boek is uit 3 delen opgebouwd.
In het eerste deel, fladderen, maak je kennis met Adam en leer je iets over zijn geschiedenis. Kalmer heeft hier mooi afgewisseld tussen de gebeurtenissen in het heden en een reflecterende brief die Adam schrijft aan zijn overleden vrouw.
Daarna volgt in het tweede deel, vliegen, de vlucht die Adam doormaakt samen met het verzet. Kalmer gebruikt vooral hier een zeer korte bondige schrijfstijl, en dit deel speelt zich in het heden af. Dit geeft het verhaal grote vaart en het is knap hoe Kalmer met weinig woorden een situatie of gevoel kan schetsen, bijvoorbeeld: “Hartkloppingen. Oppervlakkige ademhaling. Paniek. ...".
Landen is het laatste deel, en hierin komt Kalmer met een verrassende ontknoping van het boek. Kalmer geeft met dit boek een waarschuwing af, en de lezer wordt aan het denken gezet. Niet alleen over hoe het mogelijk is dat de beschreven samenleving heeft kunnen ontstaan, maar ook over hoeveel keuzevrijheid de burger echt nog had in het boek en hoever je zult gaan een geliefde te redden. Omdat het boek met veel korte zinnen, erg snel leest is het goed mogelijk de gelaagdheid te missen en het meer als avontuur te lezen. Wie de tijd neemt er eens rustig over na te denken, zal genieten van dit verrassende boek waarin Kalmer veel ruimte overlaat voor eigen interpretatie.
5
Reageer op deze recensie