Een aangrijpend mysterie verpakt in een historisch jasje

Als de doofstomme apotheker Tom in 1584 aan het hof van koningin Elizabeth I belandt, is hij vooral blij om op een veilige plek te zijn. Zijn handicap maakt communicatie lastig, maar hij redt zich met de nodige hulpmiddelen. Als de dreiging voor de positie van de koningin groter lijkt te worden, wordt Tom gezien als de perfecte spion. Zal hij de verraders ontmaskeren? Jaren later, in 2021, krijgt Mathilde bericht dat ze het huis Lutton Hall in Engeland heeft geërfd. Na een ontdekking die van historische waarde kan zijn, overvalt haar het gevoel dat ze niet zomaar weg kan. Want welk mysterie zit er achter haar ontdekking? En belangrijker nog, wat betekent dit voor haar persoonlijk?

Het mysterie van Lutton Hall, een historische roman van de hand van de Britse Clare Marchant en vertaald door Anna Livestro, vertelt twee bijzondere verhalen, weliswaar gescheiden door de tijd maar verbonden door een groot geheim. Je volgt hun verhalen van begin tot een eind, wat zorgt voor een grote verbondenheid met zowel Tom als Mathilde. Dit zijn mensen om bewondering voor te hebben, terwijl ze op hun eigen manier zo goed mogelijk proberen te leven. Beide verhalen kennen een mooie, rustige opbouw. Stap voor stap leer je Tom en Mathilde beter kennen en je wisselt steeds tussen de personages en de tijden waarin ze leven. Dat kan, zeker in het begin van het boek, verwarrend zijn, maar het zorgt er wel voor dat er geleidelijk meer duidelijk wordt over de verbinding die er tussen de twee hoofdpersonen bestaat. Op sommige momenten valt ineens het kwartje en begrijp je beter wat er aan de hand is. De ontdekking van Mathilde is voor de mensen in haar tijd absoluut een mysterie. Ze hebben weinig om op af te gaan en Mathilde doet er samen met haar zus Rachel en onderzoeker Olivier alles aan om het mysterie te ontrafelen. Dat is mooi, want zo groei je met haar mee, terwijl je via Tom, eerder dan Mathilde, het verhaal uit het verleden leert kennen.

Het boek kent levendige personages, mede door de beeldende schrijfstijl van Marchant. Ze geeft een gedetailleerde beschrijving van de omgeving, de mensen en de gebeurtenissen. Op elk moment voelt het alsof je er zelf bij bent, alsof je dezelfde stappen zet die Tom of Mathilde doen en alsof je de wereld door hun ogen bekijkt. Hun verhaal wordt daarmee jouw verhaal. Een mysterie dat je net als Mathilde ontzettend graag wil ontrafelen. Vooral de spanning bij Tom wordt langzaam opgevoerd en soms is het bijna jammer dat je onderbroken wordt door Mathildes ontdekkingen, al draagt juist dat zo bij aan de spanning. Je voelt het onheil dat op de loer ligt aankomen en toch ben je er niet klaar voor als het zich aandient. Het is bewonderenswaardig dat Marchant de spanning zo goed weet op te bouwen en levensechte personages weet neer te zetten.

Mathilde heeft bovendien een spirituele kant die je niet snel tegenkomt in (historische) romans. Er is veel ruimte voor wat we de onzichtbare wereld zouden noemen. Geesten, dromen, rillingen, het gevoel dat iemand meekijkt. Mathilde ervaart het allemaal (‘Er was hier iets dat haar had verwacht. Dat op wacht had gelegen.’). Haar ‘zesde zintuig’ kan vreemd aanvoelen voor wie zelf niet zo spiritueel is, maar Marchant overdrijft het nergens en laat het overkomen als een natuurlijke eigenschap. Het is juist wat Mathilde zo uniek maakt als persoon. En waardoor de ontdekking zo aan haar trekt.

Het mysterie van Lutton Hall is geen alledaagse historische roman, maar vooral een verhaal dat de titel eer aan doet: een spannend mysterie in een boeiend verhaal.