Lezersrecensie
Vergezochte liefde
Natasha hoeft geen vriend. Ze vindt het prima om haar eigen gang te gaan. Toch? Een roadtrip met haar hartsvriendinnen Mascha en Sasha maakt iets in haar los. Ze komt in aanraking met de 'Bridegroom's Oak'; een holle boom in Duitsland waar vrijgezellen hun oproep voor een partner kunnen achterlaten. Zonder iets tegen haar vriendinnen te zeggen schrijft ze een brief. Ze verwacht er weinig van, tot ze een brief terug ontvangt.
Zou jij geloven in liefde op het eerste bericht? Het is een interessant thema dat Brigit Boelckens in haar novelle te pakken heeft. Antwoord krijgen op een brief naar een willekeurige boom, hoe groot is die kans nou? Natasha gelooft er weinig van, maar door de eenzame zondagen besluit ze het toch te proberen. Je weet tenslotte nooit. Het gevoel van ‘mijn leven is prima alleen’ tegenover de sluimerende eenzaamheid op bepaalde momenten zal niemand vreemd in de oren klinken. We hebben er misschien allemaal wel eens mee te maken gehad. Wat dat betreft is Natasha iemand waar je je makkelijk in kunt leven en mee kunt voelen. Ook haar band met haar hartsvriendinnen is herkenbaar. Hun gezelligheid, gekibbel en gepraat is goed te volgen. Of ze het nu met elkaar eens zijn of niet, ze hebben duidelijk het beste met elkaar voor.
Toch is het moeilijk om dat gezellige gevoel vast te houden. Vanaf het moment dat Natasha antwoord krijgt, voelt het allemaal wel erg geforceerd en onrealistisch. De liefde op het eerste bericht die tussen Natasha en de mannelijke schrijver ontstaat, lijkt vergezocht. Al snel kun je zo je bedenkingen hebben bij deze wervelende romance. De gebeurtenissen volgen elkaar ook nog eens te snel op, ook al gaat het hier om een novelle. Door de fijne en vlotte schrijfstijl van Boelckens leest het verhaal gelukkig wel makkelijk en is het niet moeilijk om alle gebeurtenissen voor je te zien.
Hoewel Liefde op het eerste bericht voor het grootste deel vergezocht lijkt, heeft het mede door de schrijfstijl wel alle ingrediënten voor fijne leesuurtjes.
Zou jij geloven in liefde op het eerste bericht? Het is een interessant thema dat Brigit Boelckens in haar novelle te pakken heeft. Antwoord krijgen op een brief naar een willekeurige boom, hoe groot is die kans nou? Natasha gelooft er weinig van, maar door de eenzame zondagen besluit ze het toch te proberen. Je weet tenslotte nooit. Het gevoel van ‘mijn leven is prima alleen’ tegenover de sluimerende eenzaamheid op bepaalde momenten zal niemand vreemd in de oren klinken. We hebben er misschien allemaal wel eens mee te maken gehad. Wat dat betreft is Natasha iemand waar je je makkelijk in kunt leven en mee kunt voelen. Ook haar band met haar hartsvriendinnen is herkenbaar. Hun gezelligheid, gekibbel en gepraat is goed te volgen. Of ze het nu met elkaar eens zijn of niet, ze hebben duidelijk het beste met elkaar voor.
Toch is het moeilijk om dat gezellige gevoel vast te houden. Vanaf het moment dat Natasha antwoord krijgt, voelt het allemaal wel erg geforceerd en onrealistisch. De liefde op het eerste bericht die tussen Natasha en de mannelijke schrijver ontstaat, lijkt vergezocht. Al snel kun je zo je bedenkingen hebben bij deze wervelende romance. De gebeurtenissen volgen elkaar ook nog eens te snel op, ook al gaat het hier om een novelle. Door de fijne en vlotte schrijfstijl van Boelckens leest het verhaal gelukkig wel makkelijk en is het niet moeilijk om alle gebeurtenissen voor je te zien.
Hoewel Liefde op het eerste bericht voor het grootste deel vergezocht lijkt, heeft het mede door de schrijfstijl wel alle ingrediënten voor fijne leesuurtjes.
1
Reageer op deze recensie