roddels en de invloed van verhalen...

Na Op adem van de tijd, De brieven van het hof en Het Stadspaleis aan Spaarne werd mijn interesse opnieuw gewekt door het verschijnen van het nieuwste boek van Marja Visscher. Deze heet ‘Het verdwenen kind’.

In Het verdwenen kind gaat het verhaal over de vijfjarige Reinier die verdwijnt in de Hoeksche Waard. Het is dan 1900. Het lijkt erop dat de jongen in de Dordste Kil is verdronken. Voor moeder Neeltje is dit iets wat ze maar niet kan accepteren. In haar ogen heeft haar zoon een opdracht te vervullen. Door alles loopt het huwelijk met Jacob ook gevaar. Ondertussen houdt het dorp zich er ook mee bezig en de roddel en achterklap is niet mis. Een beurtschipper ontdekt in het Zeeuwse Sint Maartensdijk een zwervende jongen die veel lijkt op Reinier vanwege het litteken boven zijn oog. Maar is dit dan ook de Reinier die gezocht wordt?

Het verdwenen kind trok bij uitkomen direct mijn interesse. Het verhaal speelt zich af in ‘s Gravendeel, een dorpje dat aan de Dordtse Kil ligt in de Hoeksche Waard. Ik heb er zelf een aantal jaar mogen wonen en mijn familie komt daar ook vandaan.
Het verhaal begint met een beschrijving van wat er is gebeurd. Deze gebeurtenis is met het nodige gevoel beschreven en maakte heel goed duidelijk hoe de omstandigheden waren rond die tijd. De omgeving kon ik me ook meer dan voorstellen omdat ik de straten herkende.

De opbouw van het verhaal is erg prettig lezen. Je leest niet alleen over het gezin zelf maar ook de invloed op een dorp. En daar kwam een stuk in naar voren wat me wel even het boek deed wegleggen uit verbazing. Het rondstruinen van verhalen over bepaalde groepen in de maatschappij, zoals de Joden en zigeuners en de invloed van het dorp zelf. Het zwart maken, het opruien naar elkaar en de minachting op basis van verhalen die rondgestrooid werden, maakte het even dat ik dacht, bah dit is te gek voor woorden. Maar ja, het blijkt dus gewoon te gebeuren.

Het moment dat Reinier weer terugkwam in het verhaal is de sfeer van twijfel heel mooi beschreven. De liefde van de moeder, maar ook de twijfel van vader Jacob kon je heel goed voelen in het verhaal.
Maar dan gebeurt er toch iets waardoor het verhaal weer een wending krijgt en ook dat proces komt als je het leest goed binnen en moet je zelf maar lezen om dat te begrijpen.

Al met al vond ik het verdwenen kind anders dan de boeken die ik eerder heb gelezen. De diepgang, sfeer en de verbazing hoe mensen in die tijd al door verhalen negatief over bevolkingsgroepen konden spreken, maakte op mij dit keer heel veel indruk.