geweldig

Het heeft even geduurd, maar uiteindelijk toch het derde deel van ‘de ontdekking van de mens’ reeks, ‘de Feind invasie’ geschreven door Frank van Dongen uitgelezen.
De eerste twee delen waren al een bijzondere ervaring en met dit derde deel kwam er weer een fijne leeservaring bij.
In het derde deel lees je verder over Jack Newman. Hij wordt gezien als vijand nr 1 van de mensheid. Voor de gewone mens is de kostprijs iets onmogelijks te betalen, de elite kan dit wel. Er breken revoluties en burgeroorlogen uit.
De wereld is verdeeld en kan daardoor geen weerstand bieden tegen de aanvallen van de Feind op de aarde. Jack komt aan in de bossen van Afrika nadat hij heeft moeten strijden tijdens zijn ontsnapping. Dat waren geen gemakkelijke momenten. In die bossen vindt Jack de sleutel tot hereniging met zijn tweelingbroer Redmond. Alleen komt hij daar ook achter de ware aard van het duizend eilanden experiment. Is de mensheid nog wel te redden, klinkt door het hoofd van Jack?

Ook in dit deel laat Van Dongen op sublieme wijze zien hoe hij de mensheid heeft ontleed tot in de kern. In dit deel laat hij de lezer zien waarin er strijd is tussen de rijken en de armen. Een groep die denkt dat ze boven het gewone volk staan tot het gewone volk terugslaat. Als je de spiegel naar de huidige maatschappij houdt, lijkt dit wel overeen te komen in deze tijd.

Net als de eerste twee delen, staat ook dit deel weer als een huis. Het verhaal is opgebouwd in vele verschillende lagen. Het was pittig lezen, veel technische en psychologische informatie maar toch was het te doen.
In dit deel vond ik de personages het best ontwikkeld en liet zien dat dit deel voor mij beter is dan de eerste twee. De ontwikkeling van Jack, de noodzaak om iets te doen met zijn kennis, kwam nu in het verhaal het best tot zijn recht.
Het verhaal komt tot een eind dat ruimte overlaat om nog een vervolg te krijgen. Dit deel vond ik persoonlijk beter dan het vorige deel. Het was verslavend om te lezen, wel intensief maar dat mag ook.

Sci-fi dat je als lezer laat nadenken over ‘de mens’. Het geeft ruimte om na te denken en te komen tot zelfreflectie. Het was frustrerend dat het boek eigenlijk weer eindigde en hoop dat Frank van Dongen in het vierde deel zich weet te overtreffen of in ieder geval het niveau haalt van dit deel.