werkelijkheid of fictie

Met de leesclub van de boekenreizigers las ik ‘De laatste christen’ geschreven door Alexander von Schmid.
De laatste christen heeft als subtitel: Wat als je geloof op een leugen rust? De cover met de afbeelding van de grafsteen van het graf van Jezus trok mijn aandacht. Zeker omdat de subtitel iets weergeeft uit de huidige maatschappij.

Je wordt als lezer meegenomen in twee verhaallijnen. Je gaat terug naar het jaar 72 waarin je het verhaal van Jozef van Arimathea leest en naar het heden waarin je Mario, de Aartsbisschop van Sevilla gaat volgen.
Ik had wat moeite om in het verhaal te komen. Misschien ligt dat aan te weinig kennis over het geloof. Daardoor kostte het boek me meer van mijn concentratie dan ik had gedacht, uiteindelijk leest het boek wel vlot weg en word je door de auteur meegenomen naar een spannende ontknoping.
Het verhaal van Mario laat je duidelijk de maatschappelijke dingen van het dagelijks leven zien. Er was herkenbaarheid waardoor er meer verbondenheid was met Mario. Het verhaal van Jezus ken ik wel, maar dit was minder boeiend om te lezen toch heb ik hier ook weer wat kennis bij opgedaan.
Het boeiende aan dit boek was eigenlijk dat je dit verhaal kan zien als een ware thriller met daarin een prachtig liefdesverhaal verwerkt. Er zijn in het verhaal thema’s meegenomen die je in het dagelijks leven ook tegenkomt.
De twee verhaallijnen waar je als lezer in wordt meegenomen komen uiteindelijk aan het eind mooi samen. Voor mij heeft het nawoord het boek tot een geheel gemaakt.
En daar sluit de subtitel het mooist op: want wat is nu fictie of werkelijkheid?