stof tot nadenken

In de tijd dat ik als tiener in het weekend bij de boekhandel werkte, debuteerde Maren Stoffels als schrijfster. Voor mij is dat inmiddels twintig jaar geleden. Ik heb toen wel haar debuut gelezen, maar daarna geen boek meer dat door Maren Stoffels geschreven is. Demian las haar boeken wel op school tijdens Nederlands en nu zag ik regelmatig ‘Nog 27 dagen leven' op Facebook voorbij komen. De nieuwsgierigheid was dan ook wel gewekt en toch was er ook iets dat me tegenhield. Het onderwerp deed me doen slikken, maar ik was door de recensies ook wel een beetje in twijfel. Toch heb ik ervoor gekozen om het te lezen.

Je leest het verhaal van Lisa. Lisa ligt op sterven en de artsen hebben haar opgegeven. Ze kan vanuit haar bed de straat goed overzien en ze komt met het idee dat ze nog iets wil doen. 27 dagen voordat Lisa zal sterven.

Wat maakt dit boek toch zo bijzonder? Voor mij was dit vooral het voelen van de emoties van Lisa. Het is zo geschreven dat ik het gevoel had dat ik in haar verdween in het verhaal. Je voelt haar verdriet, maar ook de wilskracht om sommige dingen nog te doen en daar ook alles uit te kunnen halen. Het maakte het verhaal voor mij heel kwetsbaar en intens om te lezen.

Het verhaal laat ook zien dat het ziek zijn en dat de keuzes van Lisa op de mensen nabij haar van invloed is. Het laat op een bijzondere wijze zien hoe mensen omgaan met verdriet, verlies, hoe men de kleine dingen leert te waarderen van het leven nu.

Het verhaal is opgebouwd vanuit een soort dagboek en je voelt de tijd doortikken. Het verhaal laat je als lezer nadenken over het leven, maar ook hoe een ieder met verdriet, rouw maar ook het leven omgaat.

‘Nog 27 dagen leven ' heeft indruk gemaakt. Het laat de verschillende kanten van het leven zien van iemand die een weldoordachte eigen keuze maakt, maar ook de invloed op de omgeving en hoe deze met de keuze van iemand omgaat. Een ware aanrader en een verhaal dat je echt bijblijft.