Lezersrecensie
leest heerlijk weg
Via de leesclub van de boekenreizigers mocht ik het nieuwste boek van Marja Boomstra ‘Verdwenen stemmen’ lezen.
Je maakt kennis met Elena. Ze neemt het besluit na aanmoediging van haar vriendin een baan te accepteren op het afgelegen landgoed the Green Meadow in Engeland.
Ze heeft een omvangrijk takenpakket. Ze zorgt voor de zesjarige tweeling van Max, verwerkt de administratie, maar is ook nog eens gezelschapsdame voor de zieke moeder van Max, Charlotte.
Ze vindt haar draai al snel, maar toch is er iets dat haar het niet goed doet voelen. De verdwijning van twee collega’s, de ziekte van Charlotte, maar ook het gedrag van Max roept de twijfels op. Daarnaast wordt Elena ook geconfronteerd met herinneringen uit haar verleden door het contact met de tweeling.
Ook in dit boek is te merken dat Marja Boomstra je op een meeslepende wijze het verhaal in kan trekken dat vol spanning zit. Je voelt de emoties van Elena en Max, maar ook de mensen die eromheen leven.
Het verhaal is opnieuw zeer beeldend beschreven. Het is af en toe wel een beetje vreemd, zeker de bewoners van het landhuis komen wat bijzonder over. Ondanks het ontdekken van wat er daadwerkelijk gebeurd is, reageren ze voor mijn gevoel wat bijzonder. Het lijkt ze niet te raken. Maar dan krijgt het verhaal een bijzondere draai waardoor de indruk bij mij is achtergebleven dat er nog een vervolg aan komt.
Je maakt kennis met Elena. Ze neemt het besluit na aanmoediging van haar vriendin een baan te accepteren op het afgelegen landgoed the Green Meadow in Engeland.
Ze heeft een omvangrijk takenpakket. Ze zorgt voor de zesjarige tweeling van Max, verwerkt de administratie, maar is ook nog eens gezelschapsdame voor de zieke moeder van Max, Charlotte.
Ze vindt haar draai al snel, maar toch is er iets dat haar het niet goed doet voelen. De verdwijning van twee collega’s, de ziekte van Charlotte, maar ook het gedrag van Max roept de twijfels op. Daarnaast wordt Elena ook geconfronteerd met herinneringen uit haar verleden door het contact met de tweeling.
Ook in dit boek is te merken dat Marja Boomstra je op een meeslepende wijze het verhaal in kan trekken dat vol spanning zit. Je voelt de emoties van Elena en Max, maar ook de mensen die eromheen leven.
Het verhaal is opnieuw zeer beeldend beschreven. Het is af en toe wel een beetje vreemd, zeker de bewoners van het landhuis komen wat bijzonder over. Ondanks het ontdekken van wat er daadwerkelijk gebeurd is, reageren ze voor mijn gevoel wat bijzonder. Het lijkt ze niet te raken. Maar dan krijgt het verhaal een bijzondere draai waardoor de indruk bij mij is achtergebleven dat er nog een vervolg aan komt.
1
Reageer op deze recensie