Lezersrecensie
Hoe slavernij alleen maar slachtoffers maakt
De ondergrondse spoorlijn is een leerzaam verhaal over de slavernij. Over hoe de eerste Afrikanen naar Amerika werden gehaald om te werken op de plantages en hoe vervolgens de angst onder de blanke bevolking groeide doordat de samenleving steeds meer ging bestaan uit deze zwarte bevolkingsgroep, die wellicht uit wraak vergelding zou kunnen eisen. Voor mij wierp dat een interessant licht over beide bevolkingsgroepen. Zo bekeken zijn de blanken in Amerika eigenlijk als het ware “slachtoffer” geworden van hun eigen handelen. Over het algemeen is het een goed en leerzaam boek die de slavernij toch wel neutraal van beide kanten, de zwarte maar ook de blanke samenleving, belicht. Want uit het verhaal blijkt dat onder de helpers van slaven zich ook goede blanke mensen bevonden en dat ook blanken op hun beurt geregeld slachtoffer van de slavernijbeweging werden. Ook interessant was het verschil te zien die binnen Amerika tussen de staten heerste, en ik denk dat deze verschillen tot de dag van vandaag wellicht nog steeds voelbaar zullen zijn.
Wat ik wel in het verhaal mistte waren tijdsaanduidingen. Ik heb zelf echt niet zoveel kennis over de opkomst van de slavernij in Amerika, het had daarom fijn geweest als er meer met datums werd gestrooid. Ik moest nu nogal zoeken of zelf aanvoelen in welke tijd het zich ongeveer afspeelde.
Het verhaal is over het algemeen luchtig verteld, maar af en toe kwamen er wel woorden voor die ik even moest Googelen. Wat wel weer goed is om je woordenschat uit te breiden.
Het hoofdpersonage in dit boek, Cora, groeide op in een plantage met heel veel slaven en reist na haar vluchtpoging heel wat af waarbij ze door allerlei mensen wordt geholpen. Dan is het logisch dat ze daarbij ook heel wat mensen leert kennen. Persoonlijk vond ik het best wel vermoeiend om steeds weer nieuwe personages te moeten verwerken. Ik zou het boek misschien nog een tweede keer moeten lezen om meer overzicht te krijgen op alle personages.
Een aanrader voor iedereen, mij heeft het de kijk op de Afro-Amerikaanse bevolking toch best wel veranderd. Ze worden misschien als een verweesde bevolkingsgroep gezien, maar elke Afro-Amerikaan heeft een eigen persoonlijke geschiedenis waarbij de roots terug gaan naar Afrika.
Wat ik wel in het verhaal mistte waren tijdsaanduidingen. Ik heb zelf echt niet zoveel kennis over de opkomst van de slavernij in Amerika, het had daarom fijn geweest als er meer met datums werd gestrooid. Ik moest nu nogal zoeken of zelf aanvoelen in welke tijd het zich ongeveer afspeelde.
Het verhaal is over het algemeen luchtig verteld, maar af en toe kwamen er wel woorden voor die ik even moest Googelen. Wat wel weer goed is om je woordenschat uit te breiden.
Het hoofdpersonage in dit boek, Cora, groeide op in een plantage met heel veel slaven en reist na haar vluchtpoging heel wat af waarbij ze door allerlei mensen wordt geholpen. Dan is het logisch dat ze daarbij ook heel wat mensen leert kennen. Persoonlijk vond ik het best wel vermoeiend om steeds weer nieuwe personages te moeten verwerken. Ik zou het boek misschien nog een tweede keer moeten lezen om meer overzicht te krijgen op alle personages.
Een aanrader voor iedereen, mij heeft het de kijk op de Afro-Amerikaanse bevolking toch best wel veranderd. Ze worden misschien als een verweesde bevolkingsgroep gezien, maar elke Afro-Amerikaan heeft een eigen persoonlijke geschiedenis waarbij de roots terug gaan naar Afrika.
2
Reageer op deze recensie