Lezersrecensie
Zo fantasievol en tegelijkertijd zo geloofwaardig
Een Bizarre Bibliotheek van Bernard Quiriny is een onbekend pareltje tussen alle verschenen boeken van 2020. Het is geen dik boek, dat hoeft ook niet, maar bevat ongemerkt verrassend veel inhoud. En nog belangrijker, de lezer die van boeken houdt zal ongetwijfeld de diepgang in dit boek opmerken en het fantastisch vinden.
In het verhaal van Quiriny neemt Gould, via de verteller van het boek, de lezer mee op een rondleiding op de verschillende afdelingen van zijn bibliotheek. En zo voelt dat ook, want je waant je als lezer aan de zijde van de verteller terwijl Gould hem zijn boeken toont. Klinkt dat saai? Nee, dat is het absoluut niet! Gould beschikt namelijk over een hele opmerkelijke collectie boeken. Zo zijn er boeken die zichzelf veranderen, maar ook boeken die de lezer redden of juist weer doden… Deze verhalen lijken nogal surrealistisch, maar zetten tegelijkertijd de lezer toch wel aan het denken over alles wat met boeken en het schrijverschap te maken heeft. Inderdaad kunnen er echt wel boeken bestaan waarvan de schrijver later gewenst had ze nooit geschreven te hebben, kan iemands leven gered zijn door een boek te lezen of lijkt een boek bij het herlezen opeens heel anders beleefd te worden waardoor je jezelf gerust zou mogen afvragen of de inhoud tijdens je afwezigheid misschien niet veranderd zou zijn. Het boek als centrale onderwerp in een fictief verhaal blijkt onverwacht best wel interessant te zijn.
Een Bizarre Bibliotheek laat zich door de opbouw van korte verhalen gemakkelijk tussendoor wegleggen en is daardoor heel geschikt om te lezen naast andere boeken. Het is een boek waarvoor je alle rust en tijd moet nemen, want alleen door de korte verhalen met aandacht te lezen en te laten bezinken kunnen ze een diepere lading krijgen. Het zou, om in de woorden van Gould te blijven, echt niet boekwaardig zijn om Een Bizarre Bibliotheek van Quiriny op een middag vluchtig door te lezen.
Bernard Quiriny is in Nederland overigens over het algemeen een nog vrij onbekende Franstalige schrijver, wat heel opmerkelijk is want dit werk van deze Belgische schrijver (1978) (Une collection très particulière, behorende tot een bundel) is in 2013 in Frankrijk o.a. onderscheiden met de Grand Prix de l’Imaginaire in de categorie beste Franstalige korte verhalen. Maar ook in Italië werd deze bundel bekroond. Gelukkig is er dan ook in 2020 een vertaling in het Nederlands van verschenen. Een boek staat of valt met de kwaliteit van de vertaling en dus is het niet geheel onbelangrijk om te vermelden dat deze vertaling door Wilma Beun heerlijk is om te lezen.
Kortom, een heel fijn boek om te lezen. Met humor geschreven, fantasievol maar tegelijkertijd zo treffend dat je soms vergeet dat het fictie is. En ja, ik heb de genoemde boeken en schrijvers die in het boek passeren daadwerkelijk tijdens het lezen op internet opgezocht. En neem maar van mij aan dat je na het lezen van Een Bizarre Bibliotheek tijdens het lezen van alle toekomstige boeken waarschijnlijk nog geregeld even aan Gould en zijn opmerkelijke collectie boeken zal denken ;-)
In het verhaal van Quiriny neemt Gould, via de verteller van het boek, de lezer mee op een rondleiding op de verschillende afdelingen van zijn bibliotheek. En zo voelt dat ook, want je waant je als lezer aan de zijde van de verteller terwijl Gould hem zijn boeken toont. Klinkt dat saai? Nee, dat is het absoluut niet! Gould beschikt namelijk over een hele opmerkelijke collectie boeken. Zo zijn er boeken die zichzelf veranderen, maar ook boeken die de lezer redden of juist weer doden… Deze verhalen lijken nogal surrealistisch, maar zetten tegelijkertijd de lezer toch wel aan het denken over alles wat met boeken en het schrijverschap te maken heeft. Inderdaad kunnen er echt wel boeken bestaan waarvan de schrijver later gewenst had ze nooit geschreven te hebben, kan iemands leven gered zijn door een boek te lezen of lijkt een boek bij het herlezen opeens heel anders beleefd te worden waardoor je jezelf gerust zou mogen afvragen of de inhoud tijdens je afwezigheid misschien niet veranderd zou zijn. Het boek als centrale onderwerp in een fictief verhaal blijkt onverwacht best wel interessant te zijn.
Een Bizarre Bibliotheek laat zich door de opbouw van korte verhalen gemakkelijk tussendoor wegleggen en is daardoor heel geschikt om te lezen naast andere boeken. Het is een boek waarvoor je alle rust en tijd moet nemen, want alleen door de korte verhalen met aandacht te lezen en te laten bezinken kunnen ze een diepere lading krijgen. Het zou, om in de woorden van Gould te blijven, echt niet boekwaardig zijn om Een Bizarre Bibliotheek van Quiriny op een middag vluchtig door te lezen.
Bernard Quiriny is in Nederland overigens over het algemeen een nog vrij onbekende Franstalige schrijver, wat heel opmerkelijk is want dit werk van deze Belgische schrijver (1978) (Une collection très particulière, behorende tot een bundel) is in 2013 in Frankrijk o.a. onderscheiden met de Grand Prix de l’Imaginaire in de categorie beste Franstalige korte verhalen. Maar ook in Italië werd deze bundel bekroond. Gelukkig is er dan ook in 2020 een vertaling in het Nederlands van verschenen. Een boek staat of valt met de kwaliteit van de vertaling en dus is het niet geheel onbelangrijk om te vermelden dat deze vertaling door Wilma Beun heerlijk is om te lezen.
Kortom, een heel fijn boek om te lezen. Met humor geschreven, fantasievol maar tegelijkertijd zo treffend dat je soms vergeet dat het fictie is. En ja, ik heb de genoemde boeken en schrijvers die in het boek passeren daadwerkelijk tijdens het lezen op internet opgezocht. En neem maar van mij aan dat je na het lezen van Een Bizarre Bibliotheek tijdens het lezen van alle toekomstige boeken waarschijnlijk nog geregeld even aan Gould en zijn opmerkelijke collectie boeken zal denken ;-)
1
Reageer op deze recensie