Lezersrecensie
Mooie historische roman
(4-4,5*) Recensie: Alessandra Selmi - Aan deze kant van de rivier
Bergamo Italië, 1877. Cristoforo Crespi heeft een vooruitstrevend plan: een katoenfabriek met een bijbehorend dorp aan de rivier de Adda. Hij zet hier veel voor op het spel. Emilia is nog jong wanneer ze in het dorp komt wonen, haar vader werkt in de fabriek. Een nieuwe plek die kansen biedt, maar de werk- en leefomstandigheden zijn zwaar. Emilia krijgt een band met Silvio, de zoon van de eigenaar.
Het kost eventjes tijd om in het verhaal te komen, vooral door de vele personages vanuit een alwetende verteller. Dan wordt duidelijk dat het vooral draait om vier families, wat houvast biedt. Het boek is opgedeeld in twaalf delen, met sprongen in de tijd die de veranderingen goed laten zien. Zo komen industriele ontwikkelingen, stakingen, oorlog en economische crisis voorbij.
De hoofdstukken zijn kort, de vaart zit erin en Alessandra Selmi schrijft beeldend en sfeervol. De band tussen Silvio en Emilia vormt maar een klein deel van het verhaal, maar is indrukwekkend. Ondanks hun verschillen blijft er een sterke verbondenheid. Silvio zit vast in zijn plichtsbesef en de verantwoordelijkheid voor het familiebedrijf, terwijl Emilia, ondanks haar zwaardere omstandigheden en beperkte kansen, juist een manier vindt om haar eigen weg te gaan.
Het boek schetst niet alleen het leven in de katoenfabriek, maar ook sociale ontwikkelingen. Rijk en arm, vriendschappen en vetes, de zware arbeid en de hoop op een beter leven – alles komt voorbij. Het verhaal spreidt zich eerder breed uit dan dat het diep in individuele emoties duikt, maar blijft boeiend en meeslepend. De volgende generatie neemt het stokje over, maar kunnen zij hun lot veranderen? Of blijven ze gevangen in hetzelfde systeem?
Tijdens het lezen voelde ik echt de tijdsgeest en het harde leven in het dorp aan de rivier– alsof je er zelf rondloopt. Een mooie historische roman die je helemaal meeneemt naar een andere tijd. Intens, meeslepend, een aanrader.
Bergamo Italië, 1877. Cristoforo Crespi heeft een vooruitstrevend plan: een katoenfabriek met een bijbehorend dorp aan de rivier de Adda. Hij zet hier veel voor op het spel. Emilia is nog jong wanneer ze in het dorp komt wonen, haar vader werkt in de fabriek. Een nieuwe plek die kansen biedt, maar de werk- en leefomstandigheden zijn zwaar. Emilia krijgt een band met Silvio, de zoon van de eigenaar.
Het kost eventjes tijd om in het verhaal te komen, vooral door de vele personages vanuit een alwetende verteller. Dan wordt duidelijk dat het vooral draait om vier families, wat houvast biedt. Het boek is opgedeeld in twaalf delen, met sprongen in de tijd die de veranderingen goed laten zien. Zo komen industriele ontwikkelingen, stakingen, oorlog en economische crisis voorbij.
De hoofdstukken zijn kort, de vaart zit erin en Alessandra Selmi schrijft beeldend en sfeervol. De band tussen Silvio en Emilia vormt maar een klein deel van het verhaal, maar is indrukwekkend. Ondanks hun verschillen blijft er een sterke verbondenheid. Silvio zit vast in zijn plichtsbesef en de verantwoordelijkheid voor het familiebedrijf, terwijl Emilia, ondanks haar zwaardere omstandigheden en beperkte kansen, juist een manier vindt om haar eigen weg te gaan.
Het boek schetst niet alleen het leven in de katoenfabriek, maar ook sociale ontwikkelingen. Rijk en arm, vriendschappen en vetes, de zware arbeid en de hoop op een beter leven – alles komt voorbij. Het verhaal spreidt zich eerder breed uit dan dat het diep in individuele emoties duikt, maar blijft boeiend en meeslepend. De volgende generatie neemt het stokje over, maar kunnen zij hun lot veranderen? Of blijven ze gevangen in hetzelfde systeem?
Tijdens het lezen voelde ik echt de tijdsgeest en het harde leven in het dorp aan de rivier– alsof je er zelf rondloopt. Een mooie historische roman die je helemaal meeneemt naar een andere tijd. Intens, meeslepend, een aanrader.
1
Reageer op deze recensie