Lezersrecensie
Als scheuren in de aarde
Recensie: Clare Leslie Hall - Als scheuren in de aarde
Dorset 1968. Beth leeft samen met haar man Frank op hun schapenboerderij. Twee jaar geleden verloren zij hun zoontje Bobby. Haar wereld verandert wanneer haar vroegere geliefde Gabriel Wolfe terugkeert met zijn zoon Leo. Oude gevoelens en geheimen komen weer boven, en hun levens raken verstrengeld. Spanningen lopen op, er ontstaan leugens en uiteindelijk leidt dit tot moord.
Beth besluit om opnieuw contact te leggen met Gabriel, wat niet zonder gevolgen blijft. De één zomer durende relatie met Gabriel eindigde abrupt, waarna ze trouwde met de rustige Frank. Het verhaal kent verrassende wendingen, maar er worden ook kleine hints gegeven. Het is een liefdesverhaal dat nooit volledig af was en het mooie einde blijft uit. De personages moeten leren leven met de controversiële keuzes die ze gemaakt hebben en de gevolgen daarvan onder ogen zien.
De emoties van de ik-verteller, de intelligente Beth, komen goed tot leven. Ze heeft het harde werken op de boerderij nodig om te 'overleven'. Ook haar man Frank wordt goed gekarakteriseerd, evenals Gabriel. Frank vond ik bijzonder bewonderenswaardig. De kinderen, Leo en Bobbie, Franks broer Jimmy en zijn kleurrijke vriendin Nina, brengen ook hun eigen dynamiek in het verhaal.
De schrijfstijl van Hall is vlot en toegankelijk, met korte hoofdstukken en direct taalgebruik. Door de vertelvorm wordt het verhaal meeslepend en boeiend. De levendige beschrijvingen zorgen ervoor dat je je helemaal in de setting kunt inleven. Het boek is verdeeld in vier delen en speelt zich af tussen 1968 en 1975, met sprongen in de tijd.
De tijdsgeest wordt licht aangeroerd door de thema’s gendergelijkheid en klassenverschillen. En verder gaat het ook over rouw, relaties, schuldgevoelens, familie, dorpsgemeenschap, het boerenleven en de natuur, het gebruik van alcohol en wapenbezit.
De tragische gebeurtenissen raakten mij en ook het einde las ik met een brok in mijn keel. Een mooi, ontroerend, spannend, dramatisch en ook hoopvol verhaal dat je nog lang bijblijft.
Dorset 1968. Beth leeft samen met haar man Frank op hun schapenboerderij. Twee jaar geleden verloren zij hun zoontje Bobby. Haar wereld verandert wanneer haar vroegere geliefde Gabriel Wolfe terugkeert met zijn zoon Leo. Oude gevoelens en geheimen komen weer boven, en hun levens raken verstrengeld. Spanningen lopen op, er ontstaan leugens en uiteindelijk leidt dit tot moord.
Beth besluit om opnieuw contact te leggen met Gabriel, wat niet zonder gevolgen blijft. De één zomer durende relatie met Gabriel eindigde abrupt, waarna ze trouwde met de rustige Frank. Het verhaal kent verrassende wendingen, maar er worden ook kleine hints gegeven. Het is een liefdesverhaal dat nooit volledig af was en het mooie einde blijft uit. De personages moeten leren leven met de controversiële keuzes die ze gemaakt hebben en de gevolgen daarvan onder ogen zien.
De emoties van de ik-verteller, de intelligente Beth, komen goed tot leven. Ze heeft het harde werken op de boerderij nodig om te 'overleven'. Ook haar man Frank wordt goed gekarakteriseerd, evenals Gabriel. Frank vond ik bijzonder bewonderenswaardig. De kinderen, Leo en Bobbie, Franks broer Jimmy en zijn kleurrijke vriendin Nina, brengen ook hun eigen dynamiek in het verhaal.
De schrijfstijl van Hall is vlot en toegankelijk, met korte hoofdstukken en direct taalgebruik. Door de vertelvorm wordt het verhaal meeslepend en boeiend. De levendige beschrijvingen zorgen ervoor dat je je helemaal in de setting kunt inleven. Het boek is verdeeld in vier delen en speelt zich af tussen 1968 en 1975, met sprongen in de tijd.
De tijdsgeest wordt licht aangeroerd door de thema’s gendergelijkheid en klassenverschillen. En verder gaat het ook over rouw, relaties, schuldgevoelens, familie, dorpsgemeenschap, het boerenleven en de natuur, het gebruik van alcohol en wapenbezit.
De tragische gebeurtenissen raakten mij en ook het einde las ik met een brok in mijn keel. Een mooi, ontroerend, spannend, dramatisch en ook hoopvol verhaal dat je nog lang bijblijft.
1
Reageer op deze recensie