Lezersrecensie
Tessa Collins - De bloemendochters
Recensie: Tessa Collins - De bloemendochters
Een heerlijk begin van een nieuwe serie over vijf kleindochters met bloemennamen, van een familie met bloemenkwekerij in het Engelse Cornwall. Dit eerste boek uit de serie richt zich op de oudste kleindochter, Dalia, die na het overlijden van haar oma een brief ontdekt van haar onbekende vader. De brief leidt haar naar Mexico, waar ze op zoek gaat naar antwoorden en misschien wel zichzelf.
In de eerste hoofdstukken krijg je een introductie van de familie en hun geschiedenis. Er zijn veel personages, en de stamboom aan het begin is dan ook een welkome toevoeging om het overzicht te bewaren. Het verhaal richt zich vervolgens op Dalia's zoektocht en het verleden van haar moeder Camellia. Heden en verleden wisselen elkaar vloeiend af, waardoor je stap voor stap meer te weten komt over beide levens. De personages komen echt tot leven. Dalia heeft pit, is creatief, soms naief en mist richting in haar leven en mist haar ouders en grootouders. Haar moeder was erg ondernemend en gepassioneerd over de Maya’s.
Hoewel het verhaal af en toe wat voorspelbaar aanvoelt, blijft de opbouw sterk, en de schrijfster weet de spanning goed vast te houden tot het einde. Door de nieuwe ontmoetingen, de Mexicaanse cultuur en geschiedenis, heerlijk eten en de prachtige beschrijvingen van o.a. Maya-locaties blijf je geboeid. De schrijfstijl is vlot en toegankelijk, maar er waren een paar vertaalkeuzes die me wat stoorden, zoals “mum” en “dad” in plaats van “mama” en “papa”. Ik heb bewondering voor een auteur die serie neerzet, waar al vijf delen van gepland staan. Ik ben nu al benieuwd naar deel twee, dat zich afspeelt in IJsland.
De bloemendochters is een verhaal vol familie, liefde, vriendschap, zelfontdekking, en de zoektocht naar roots die leidt naar een nieuw begin—een aanrader voor fans van meeslepende familiesaga’s met een vleugje avontuur en cultuur.
Een heerlijk begin van een nieuwe serie over vijf kleindochters met bloemennamen, van een familie met bloemenkwekerij in het Engelse Cornwall. Dit eerste boek uit de serie richt zich op de oudste kleindochter, Dalia, die na het overlijden van haar oma een brief ontdekt van haar onbekende vader. De brief leidt haar naar Mexico, waar ze op zoek gaat naar antwoorden en misschien wel zichzelf.
In de eerste hoofdstukken krijg je een introductie van de familie en hun geschiedenis. Er zijn veel personages, en de stamboom aan het begin is dan ook een welkome toevoeging om het overzicht te bewaren. Het verhaal richt zich vervolgens op Dalia's zoektocht en het verleden van haar moeder Camellia. Heden en verleden wisselen elkaar vloeiend af, waardoor je stap voor stap meer te weten komt over beide levens. De personages komen echt tot leven. Dalia heeft pit, is creatief, soms naief en mist richting in haar leven en mist haar ouders en grootouders. Haar moeder was erg ondernemend en gepassioneerd over de Maya’s.
Hoewel het verhaal af en toe wat voorspelbaar aanvoelt, blijft de opbouw sterk, en de schrijfster weet de spanning goed vast te houden tot het einde. Door de nieuwe ontmoetingen, de Mexicaanse cultuur en geschiedenis, heerlijk eten en de prachtige beschrijvingen van o.a. Maya-locaties blijf je geboeid. De schrijfstijl is vlot en toegankelijk, maar er waren een paar vertaalkeuzes die me wat stoorden, zoals “mum” en “dad” in plaats van “mama” en “papa”. Ik heb bewondering voor een auteur die serie neerzet, waar al vijf delen van gepland staan. Ik ben nu al benieuwd naar deel twee, dat zich afspeelt in IJsland.
De bloemendochters is een verhaal vol familie, liefde, vriendschap, zelfontdekking, en de zoektocht naar roots die leidt naar een nieuw begin—een aanrader voor fans van meeslepende familiesaga’s met een vleugje avontuur en cultuur.
1
Reageer op deze recensie