Lezersrecensie
Mooi en intrigerend verhaal
Recensie: Clare Chambers - De vriendschap
Een paar jaar geleden las ik ‘Geluksmomenten’ en dat beviel goed. Daardoor was ik erg benieuwd naar ‘Een vriendschap’, sowieso al een plaatje om te zien. De auteur kwam op het idee voor dit verhaal door een krantenartikel.
1964, Croydon, Engeland — Helen werkt als creatief therapeut in een psychiatrische inrichting, heeft een affaire en raakt betrokken bij een nieuwe patiënt: de verwaarloosde William Tapper. Hij wordt samen met zijn oude tante gevonden en opgenomen in de inrichting.Op dat moment is hij 37 jaar en heeft hij jarenlang ondergedoken geleefd, verborgen door zijn drie tantes. Helen zet alles op alles om zijn verhaal te ontrafelen, terwijl ze ook moet navigeren door de uitdagingen binnen haar eigen leven.
Haar werk als creatief therapeut is nog nieuw binnen het behandelteam. De 34-jarige Helen heeft moeite om volledig geaccepteerd te worden vanwege ouderwetse opvattingen over vrouwenrollen. Haar affaire met de vooruitstrevende en charmante psychiater Gil is spannend, maar ook erg beperkend. Ondertussen krijgt haar familie te maken met eigen problemen, die ook invloed hebben op Helen.
Het is schrijnend om te lezen hoe William beschadigd is door de jaren dat hij verstopt heeft geleefd. Hij spreekt niet meer, maar heeft wel manieren gevonden om zichzelf te vermaken. Hij kan goed tekenen en heeft daarnaast andere interesses waarmee hij zijn tijd vult. Ondanks alles koestert hij nog steeds warme herinneringen aan een bijzondere vriendschap uit zijn schooltijd.
De schrijfstijl doet af en toe wat klassiek aan, en door de gedetailleerde benadering is het een boeiende leeservaring. De zinnen zijn soms wat lang en het plot ontwikkelt zich langzaam, maar de diepgang en de aandacht voor de emoties van de personages maken het tot een erg mooi en intrigerend verhaal. Het verhaal van Helen speelt zich af in 1964. Door sprongen terug in de tijd wordt het levensverhaal van William onthuld. De afwisseling tussen deze verhaallijnen maakt het verhaal dynamisch en houdt je aandacht moeiteloos vast.
Met ‘Een vriendschap’ geeft Clare Chambers ons een inkijkje in de jaren '60, een periode van verandering in de geestelijke gezondheidszorg en komen thema’s voorbij als familie, vriendschap, geheimen, schaamte, persoonlijke groei, en de impact van de Tweede Wereldoorlog en schaarste. Helen, de hoofdpersoon, maakt keuzes die haar leven beïnvloeden, terwijl de pijnlijke achtergrond van William aan het licht komt. Het boek gaat ook in op trauma, maatschappelijke opvattingen en moedige keuzes om een ander te steunen.
Dit is een boek over familie, vriendschap en psychologie, met een vleugje historische context. Het laat de complexiteit van menselijke relaties zien en de invloed van de tijd waarin we leven. Een verhaal dat vanaf de eerste pagina weet te boeien, met een sterke opbouw naar een hoopvolle afsluiting.
Een paar jaar geleden las ik ‘Geluksmomenten’ en dat beviel goed. Daardoor was ik erg benieuwd naar ‘Een vriendschap’, sowieso al een plaatje om te zien. De auteur kwam op het idee voor dit verhaal door een krantenartikel.
1964, Croydon, Engeland — Helen werkt als creatief therapeut in een psychiatrische inrichting, heeft een affaire en raakt betrokken bij een nieuwe patiënt: de verwaarloosde William Tapper. Hij wordt samen met zijn oude tante gevonden en opgenomen in de inrichting.Op dat moment is hij 37 jaar en heeft hij jarenlang ondergedoken geleefd, verborgen door zijn drie tantes. Helen zet alles op alles om zijn verhaal te ontrafelen, terwijl ze ook moet navigeren door de uitdagingen binnen haar eigen leven.
Haar werk als creatief therapeut is nog nieuw binnen het behandelteam. De 34-jarige Helen heeft moeite om volledig geaccepteerd te worden vanwege ouderwetse opvattingen over vrouwenrollen. Haar affaire met de vooruitstrevende en charmante psychiater Gil is spannend, maar ook erg beperkend. Ondertussen krijgt haar familie te maken met eigen problemen, die ook invloed hebben op Helen.
Het is schrijnend om te lezen hoe William beschadigd is door de jaren dat hij verstopt heeft geleefd. Hij spreekt niet meer, maar heeft wel manieren gevonden om zichzelf te vermaken. Hij kan goed tekenen en heeft daarnaast andere interesses waarmee hij zijn tijd vult. Ondanks alles koestert hij nog steeds warme herinneringen aan een bijzondere vriendschap uit zijn schooltijd.
De schrijfstijl doet af en toe wat klassiek aan, en door de gedetailleerde benadering is het een boeiende leeservaring. De zinnen zijn soms wat lang en het plot ontwikkelt zich langzaam, maar de diepgang en de aandacht voor de emoties van de personages maken het tot een erg mooi en intrigerend verhaal. Het verhaal van Helen speelt zich af in 1964. Door sprongen terug in de tijd wordt het levensverhaal van William onthuld. De afwisseling tussen deze verhaallijnen maakt het verhaal dynamisch en houdt je aandacht moeiteloos vast.
Met ‘Een vriendschap’ geeft Clare Chambers ons een inkijkje in de jaren '60, een periode van verandering in de geestelijke gezondheidszorg en komen thema’s voorbij als familie, vriendschap, geheimen, schaamte, persoonlijke groei, en de impact van de Tweede Wereldoorlog en schaarste. Helen, de hoofdpersoon, maakt keuzes die haar leven beïnvloeden, terwijl de pijnlijke achtergrond van William aan het licht komt. Het boek gaat ook in op trauma, maatschappelijke opvattingen en moedige keuzes om een ander te steunen.
Dit is een boek over familie, vriendschap en psychologie, met een vleugje historische context. Het laat de complexiteit van menselijke relaties zien en de invloed van de tijd waarin we leven. Een verhaal dat vanaf de eerste pagina weet te boeien, met een sterke opbouw naar een hoopvolle afsluiting.
3
Reageer op deze recensie