Julia Romein- Gemengde gevoelens

(3,5*)
Na het lezen van het eerste deel van Villa Italia van Julia Romein was ik erg benieuwd naar het tweede deel ‘Gemengde gevoelens’. Ook hierin gaat het over Emilie, die uit Italië terugkeert naar Nederland omdat het slecht gaat met haar opa. Ze laat haar nieuwe vrienden en haar zoektocht naar de geschiedenis van haar oma tijdelijk achter zich. Terug in Nederland komt ze erachter dat er meer aan de hand is in haar familie dan ze had gedacht, wat zorgt voor spanningen maar ook het aanhalen van de familiebanden.

Emilie is een sympathieke vrouw die nog steeds op zoek is naar wat ze precies wil en een mooie groei doormaakt. Haar vastberadenheid om haar eigen pad te volgen en problemen op te lossen, maakt haar tot een inspirerend hoofdpersonage. De interacties met de bijpersonages zoals Bernadette en Casper, voegen veel toe. Emilie ontmoet ook nieuwe mensen, maar ik vond de openheid van vreemden soms wat moeilijk te geloven.

De thema’s in het boek zijn veelzijdig: persoonlijke groei, vriendschap, liefde, vertrouwen, en een nieuwe start komen allemaal aan bod. Maar er komen ook zwaardere onderwerpen voorbij, het verhaal van oma liet me niet onberoerd en soms wordt het zelfs een tikje filosofisch. Toch blijft het positief qua toon en laat het zien dat opnieuw moeten beginnen ook zijn voordelen heeft.

Hoewel er veel gebeurt in dit deel, voeren de romantische ontwikkelingen niet de boventoon. Misschien dat dit in deel 3 meer aan de orde komt. Dit middelste boek zet vooral het verhaal voort en diept het uit, maar ik heb er zeker van genoten.

De schrijfstijl van Julia Romein is vloeiend en gedetailleerd, waardoor je echt met Emilie meeleeft. Als je deel 1 met plezier hebt gelezen, dan is deel 2 zeker de moeite waard. Het maakt je nieuwsgierig naar de ontknoping in deel 3, die hopelijk een bevredigend en feelgood einde brengt. Al met al een fijne, luchtige serie met net dat beetje extra diepgang.